شهلا توانا؛ جلال صبا؛ فرید شکاری
چکیده
با افزایش جمعیت دنیا و نیاز به تأمین غذا، افزایش عملکرد گیاهان زراعی اهمیت زیادی پیدا کرده است. یکی از مهم‌ترین اقدامات برای نیل به این هدف، شناسایی عوامل مؤثر بر افزایش عملکرد است. تحقیق حاضر به‌منظور تعیین مؤثرترین صفات بر عملکرد دانه و اجزای آن در گندم نان تحت شرایط دیم انجام گرفت. آزمایش در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ...
بیشتر
با افزایش جمعیت دنیا و نیاز به تأمین غذا، افزایش عملکرد گیاهان زراعی اهمیت زیادی پیدا کرده است. یکی از مهم‌ترین اقدامات برای نیل به این هدف، شناسایی عوامل مؤثر بر افزایش عملکرد است. تحقیق حاضر به‌منظور تعیین مؤثرترین صفات بر عملکرد دانه و اجزای آن در گندم نان تحت شرایط دیم انجام گرفت. آزمایش در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در قالب طرح لاتیس مربع با دو تکرار در سال زراعی 92-1391 اجرا گردید. صفات مورد ارزیابی عبارت از عملکرد دانه، تعداد سنبله در بوته، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، محتوای نسبی آب برگ، سرعت از دست دادن آب از برگهای بریده، دمای کانوپی، اختلاف دمای کانوپی با محیط، قطر ساقه و تعداد دستجات آوند چوبی بودند. تعداد سنبله در بوته و تعداد دانه در سنبله همبستگی مثبت و معنیداری با عملکرد دانه نشان دادند. از سوی دیگر، صفات محتوای نسبی آب برگ و قطر ساقه با تعداد دانه در سنبله همبستگی مثبت و معنیداری داشتند. نتایج تجزیه همبستگی نشان داد که گزینش لاینهای با تعداد سنبله بارور بیشتر که تعداد دانه در سنبله آن‌ها کم نباشد، می‌تواند به‌عنوان رهیافت گزینش غیرمستقیم برای اصلاح عملکرد دانه در گندم تحت شرایط دیم توصیه شود. گزینش برای تعداد دانه در سنبله بیشتر در تعداد سنبله محدود با در نظر گرفتن عدم کاهش وزن هزار دانه به‌عنوان رهیافت دوم قابل توصیه است. گزینش برای قطر ساقه بیشتر نیز می‌تواند با افزایش تعداد دانه در سنبله منجر به بهبود غیرمستقیم عملکرد دانه گردد.
محمود ناظری
چکیده
به‌منظور مطالعه تأثیر محدودیت رطوبتی بر صفات مؤثر در پتانسیل تولید ژنوتیپ‌های امیدبخش گندم نان زمستانه و بینابین، از طرح کرتهای خردشده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار به مدت دو سال زراعی در ایستگاه تحقیقاتی طرق مشهد استفاده شد. فاکتور محدودیت رطوبتی در سه سطح: شرایط بهینه رطوبتی، محدودیت رطوبتی از مرحله شیری دانه ...
بیشتر
به‌منظور مطالعه تأثیر محدودیت رطوبتی بر صفات مؤثر در پتانسیل تولید ژنوتیپ‌های امیدبخش گندم نان زمستانه و بینابین، از طرح کرتهای خردشده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار به مدت دو سال زراعی در ایستگاه تحقیقاتی طرق مشهد استفاده شد. فاکتور محدودیت رطوبتی در سه سطح: شرایط بهینه رطوبتی، محدودیت رطوبتی از مرحله شیری دانه و از مرحله ظهور بساک تا انتهای رشد و نمو، در کرتهای اصلی و تعداد 10 لاین امیدبخش گندم در کرتهای فرعی موردمطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد محدودیت رطوبتی از مرحله شیری دانه و از مرحله ظهور بساک تا انتهای رشد و نمو باعث افت عملکرد دانه (به ترتیب 18/6 و 45/3 درصد) نسبت به شرایط بهینه شد. این کاهش به دلیل کاهش وزن هزار دانه و تا حدودی کاهش تعداد دانه در سنبلهبود. مقایسه ژنوتیپ‌های گندم ازنظر عملکرد دانه نشان داد که ژنوتیپ‌های میهن و C-84-4 بالاترین عملکرد دانه (به ترتیب 7593 و 7170 کیلوگرم در هکتار) را در متوسط شرایط محدودیت رطوبتی داشتند که به دلیلدارا بودن اجزای عملکرد بهینه در متوسط شرایط محدودیت رطوبتی شامل، تعداد سنبله در مترمربع (765 و 806 سنبله) وزن هزار دانه (38/33 و 37/87 گرم) تعداد دانه در سنبله (36/22 و 36/02 دانه در سنبله) و وزن دانه در سنبله (1/23 و 1/17 گرم)، به ترتیب در مقایسه با سایر ژنوتیپ‌ها بود. نتایج نشان داد که بیشترین شاخص برداشت در شرایط بهینه رطوبتی (40/95%) و کمترین آنبه محدودیت رطوبتی پس از ظهور بساک تعلق داشت (36/37%)، که می‌تواند به دلیل کاهش آب مصرفی پس از مرحله ظهور بساک در تیمارهای تنش باشد. به‌طورکلی با توجه به برتری ژنوتیپ‌های میهن و C-84-4 در هر دو شرایط بهینه و تنش این ژنوتیپ‌ها را میتوان برای شرایط مشابه این بررسی توصیه نمود.
محمد ضابط؛ سامان صدیق؛ علیرضا صمدزاده
چکیده
به‌منظور بررسی عملکرد و اجزای آن تحت تنش خشکی آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و ده تیمار در دو شرایط آبیاری معمول و تنش خشکی در سال 1390-1389 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی بیرجند به اجرا در آمد. صفات موردبررسی شامل تاریخ 50 درصد گلدهی، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، طول غلاف، تعداد دانه در غلاف، ...
بیشتر
به‌منظور بررسی عملکرد و اجزای آن تحت تنش خشکی آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و ده تیمار در دو شرایط آبیاری معمول و تنش خشکی در سال 1390-1389 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی بیرجند به اجرا در آمد. صفات موردبررسی شامل تاریخ 50 درصد گلدهی، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، طول غلاف، تعداد دانه در غلاف، تعداد شاخه فرعی، تعداد غلاف در ساقه اصلی، تعداد غلاف در شاخه فرعی و تعداد کل غلاف در بوته بود. نتایج حاصل از مقایسه میانگین نشان داد که ژنوتیپ‌های هایولا 308 و لیکورد دارای بیشترین عملکرد دانه در شرایط معمول و ژنوتیپ‌های هایولا 308 و مودنا دارای بیشترین عملکرد دانه در شرایط تنش بودند. نتایج تجزیه همبستگی نشان داد که در شرایط معمول عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیک و در شرایط تنش عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد غلاف در شاخه فرعی و تعداد کل غلاف در بوته در سطح احتمال 1 درصد همبستگی دارند. تجزیه رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که در شرایط معمول عملکرد بیولوژیک و در شرایط تنش شاخص برداشت تأثیرگذارترین عوامل بر عملکرد دانه بودند. تجزیه به عامل‌ها نشان داد که چهار عامل در شرایط معمول 85 درصد و در شرایط تنش 86/6 درصد از کل تغییرات واریانس را توجیه نمودند. به‌طور کل معلوم شد که ژنوتیپ هایولا 308 و لیکورد دارای عملکرد دانه بالایی در هر دو شرایط آبیاری بود، اما ژنوتیپ مودنا تنها عملکرد دانه بالایی در شرایط تنش داشت.
هدا کدخدایی؛ حمید سودائی زاده؛ اصغر مصلح آرانی؛ محمد علی حکیم زاده
چکیده
گونه های گیاهی در پاسخ به تنشهای محیطی اسمولیتهای سازگاری مانند گلایسین‌بتائین، پرولین و دیگر اسیدهای آمینه را در سیتوپلاسم سلولی تجمع میدهند که به‌واسطه آن فشار اسمزی را تنظیم میکنند. در این تحقیق نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم تحت تیمارهای مختلف تنش خشکی موردبررسی قرار گرفت. مطالعه حاضر در سال 1391 ...
بیشتر
گونه های گیاهی در پاسخ به تنشهای محیطی اسمولیتهای سازگاری مانند گلایسین‌بتائین، پرولین و دیگر اسیدهای آمینه را در سیتوپلاسم سلولی تجمع میدهند که به‌واسطه آن فشار اسمزی را تنظیم میکنند. در این تحقیق نقش گلایسین‌بتائین در افزایش مقاومت به خشکی گیاه سورگم تحت تیمارهای مختلف تنش خشکی موردبررسی قرار گرفت. مطالعه حاضر در سال 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه یزد به‌صورت طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل غلظتهای مختلف گلایسین‌بتائین (0، 100 و 200 میلی مولار) در ترکیب با دور آبیاری (3، 6، 9 روزه) در نظر گرفته شد. تیمارهای آبیاری بعد از جوانهزنی و استقرار بوته های سورگم اعمال گردید. محلول پاشی گلایسین‌بتائین طی دو مرحله بر روی اندامهای هوایی گیاه صورت گرفت. نتایج این تحقیق بیانگر آن است که با افزایش غلظت گلایسین‌بتائین در تیمار آبیاری 9 روزه، میزان قندهای محلول در گیاه سورگم به‌طور معنی داری در مقایسه با شاهد افزایش یافت. در دور آبیاری 6 روز، با مصرف 200 میلیمولار گلایسین بتائین، میزان پرولین نسبت به شاهد افزایش معنی داری را نشان داد. همچنین با افزایش شدت خشکی میزان پرولین در برگهای سورگم کاهش یافت. کاربرد گلایسین‌بتائین در تیمار 3 روزه آبیاری تأثیری در افزایش وزن تر و خشک گیاه سورگم نداشت؛ اما استفاده از گلایسین‌بتائین در تیمارهای 6 و 9 روزه آبیاری باعث افزایش وزن سورگم نسبت به تیمار عدم مصرف این ماده شد. به‌طورکلی نتایج این تحقیق نشاندهنده نقش مثبت گلایسین‌بتائین در کاهش اثرات کم‌آبیاری در گیاه سورگم میباشد.
مسعود خزاعی؛ محمد گلوی؛ مهدی دهمرده؛ سید محسن موسوی نیک؛ غلامرضا زمانی؛ نفیسه مهدی نژاد
چکیده
مقدمه تنش خشکی از مهم‌ترین فاکتورهای محدودکننده رشد و تولید گیاهان محسوب میشوند و منجر به کاهش بیش از 50 درصدی در میانگین تولید اکثر محصولات در سرتاسر جهان میشود. یک استراتژی سودمند به‌منظور اجتناب از وارد آمدن خسارات تنش خشکی به گیاهان کاشت گیاهان مقاوم به خشکی است. یک پیشنهاد مناسب و متداول استفاده از گیاهان چهارکربنه نظیر ...
بیشتر
مقدمه تنش خشکی از مهم‌ترین فاکتورهای محدودکننده رشد و تولید گیاهان محسوب میشوند و منجر به کاهش بیش از 50 درصدی در میانگین تولید اکثر محصولات در سرتاسر جهان میشود. یک استراتژی سودمند به‌منظور اجتناب از وارد آمدن خسارات تنش خشکی به گیاهان کاشت گیاهان مقاوم به خشکی است. یک پیشنهاد مناسب و متداول استفاده از گیاهان چهارکربنه نظیر ارزن است که مقاومت نسبتاً زیادی به کمبود آب دارد. تنش خشکی خصوصیات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی نظیر تنظیم‌کننده‌های اسمزی، محتوی کلروفیل، ارتفاع بوته و طول خوشه را تحت تأثیر قرار میدهد. شناخت مبانی فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی مقاومت به تنش در این گیاه و ارتباط آن‌ها با عملکرد می‌تواند کمک زیاد به شناخت و توسعه کاشت گیاهان مقاوم به خشکی نماید. هدف از این آزمایش بررسی تأثیر تنش خشکی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی در سه رقم ارزن است. مواد و روش‌ها این تحقیق در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال زراعی 93-92 به‌صورت کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. سطوح مختلف تنش خشکی شامل تأمین 50، 75 و 100 درصد نیاز آبی (به ترتیب تنش شدید، تنش متوسط و بدون تنش) به‌عنوان عامل اصلی و ارقام ارزن دمروباهی (شامل رقم باستان و لاینهای kfm5وkfm20) به‌عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. اندازهگیری اسمولیتها و رنگ‌دانه‌های فتوسنتزی در 30 و 45 روز بعد از اعمال تنش انجام شد. خصوصیات مورفولوژیکی، عملکرد و اجزای آن در زمان رسیدگی و بلوغ اندازهگیری شد. تجزیه‌وتحلیل دادهها با استفاده از نرم‌افزار آماری SAS 9.1و مقایسه میانگین با استفاده از آزمون توکی در سطح معنیداری 5% انجام شد نتایج نتایج نشان داد که در مراحل مختلف رشد تنش خشکی منجر به افزایش پرولین، کربوهیدرات‌های محلول و کاهش رنگ‌دانه‌های فتوسنتزی و کارتنوئیدها در مقایسه با تیمار شاهد گردید. تنش خشکی باعث کاهش ارتفاع بوته، طول میانگره و طول خوشه، تعداد خوشه در مترمربع، تعداد دانه در خوشه و وزن هزار دانه و عملکرد را در مقایسه با تیمار شاهد کاهش داد ولی تأثیری بر تعداد گره نداشت. بالاترین و کمترین عملکرد دانه 461/88 و 171/08 گرم در مترمربع به ترتیب مربوط به تیمار بدون تنش و تنش شدید بود. این نتایج دلالت بر آن دارد که ارتفاع بوته، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه تأثیر مثبت بر عملکرد دانه در ارزن دارد و افزایش آن‌ها باعث افزایش عملکرد دانه شد. بر طبق نتایج بدست آمده کاهش ارتفاع، اسمولیتهای سازگار و کارتنوئیدها مکانیزمهای سازگاری و مقاومت به خشکی محسوب میشوند.
سید علی علوی اصل؛ سیروس منصوری فر؛ سید علی‌محمد مدرس ثانوی؛ کمال سادات اسیلان؛ سید علی طباطبایی؛ مهرداد مرادی قهدریجان
چکیده
به منظور ارزیابی اثر زئولیت و محلولپاشی کیتوزان در گیاه کنجد تحت شرایط مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل رژیمهای آبیاری در سه سطح (آبیاری در 50، 65 و 80 درصد تخلیهی ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثر زئولیت و محلولپاشی کیتوزان در گیاه کنجد تحت شرایط مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل رژیمهای آبیاری در سه سطح (آبیاری در 50، 65 و 80 درصد تخلیهی آب قابل‌دسترس گیاه از خاک، به ترتیب به‌عنوان شاهد، تنش متوسط و تنش شدید)، محلول پاشی در چهار سطح (کیتوزان با غلظتهای0/4 و 0/05 درصد، آب مقطر (شاهد) و اسید استیک یک درصد) و کاربرد زئولیت در دو سطح (عدم کاربرد و کاربرد 4/5 تن در هکتار) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد اثرات متقابل هر سه تیمار بر عملکرد روغن و دانه، تعداد بذر در کپسول و ارتفاع اولین کپسول از زمین معنیدار است. عدم کاربرد زئولیت در سطح تنش متوسط عملکرد روغن و دانه را به ترتیب 4 برابر و 67 درصد نسبت به کاربرد زئولیت در شرایط شاهد آبیاری به طور میانگین در تمامی سطوح محلولپاشی کاهش داد. همچنین مشخص شد عدم کاربرد زئولیت در شرایط تنش شدید وزن خشک کل، درصد روغن و تعداد کپسول در بوته را به ترتیب 70، 10 درصد و 4 برابر نسبت به کاربرد این مادهی معدنی در شرایط بدون تنش کاهش میدهد. با توجه به این نتایج، زئولیت و کیتوزان میتوانند آسیبهای ناشی از تنش کمآبی را در برخی صفات تعدیل کرده و به بالا بردن توانایی این گیاه در راستای افزایش عملکرد و اجزای آن کمک کنند.
سمیه ملک‌زاده؛ سیف‌اله فلاح
چکیده
ارزیابی تحمل به کمآبی گیاهان دارویی، به‌منظور کشت در مناطق خشک و شور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. جوانهزنی و استقرار گیاهان دارویی به علت قوه نامیه کم با مشکل مواجه است و تنشهای محیطی، به‌ویژه خشکی بیش از عوامل دیگر موجب کاهش سبز شدن این گیاهان می‌گردند. پرایمینگ بذر ازجمله روش‌هایی است که منجر به افزایش قابلیت جوانهزنی ...
بیشتر
ارزیابی تحمل به کمآبی گیاهان دارویی، به‌منظور کشت در مناطق خشک و شور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. جوانهزنی و استقرار گیاهان دارویی به علت قوه نامیه کم با مشکل مواجه است و تنشهای محیطی، به‌ویژه خشکی بیش از عوامل دیگر موجب کاهش سبز شدن این گیاهان می‌گردند. پرایمینگ بذر ازجمله روش‌هایی است که منجر به افزایش قابلیت جوانهزنی در شرایط تنش میشود. بدین منظور برای بررسی اثر تیمارهای مختلف پرایمینگ بذر بر بهبود پارامترهای سبز شدن گیاه زنیان، آزمایشی به‌صورت کرت خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه دانشگاه شهرکرد اجرا شد. سطوح مختلف آبیاری (آبیاری پس از 11، 22 و 33 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر) به‌عنوان عامل اصلی و تیمارهای پرایمینگ بذر (عدم پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، نیترات پتاسیم، سولفات روی، پلیاتیلن گلیکول 6000 و جیبرلیک اسید) به‌عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد در شرایط تنش ملایم (آبیاری بعد از 22 میلی‌متر تبخیر)، بیشترین سرعت و درصد سبز شدن با پلیاتیلن گلیکول و بیشترین وزن خشک ریشه با جیبرلیک اسید، نیترات پتاسیم، پلیاتیلن گلیکول و سولفات حاصل شد. علاوه بر این تحت شرایط بدون تنش، طول ریشه، طول اندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی، ضریب آلومتری نه‌تنها با پرایمینگ بذور بهبود نیافت حتی مقادیر این صفات نسبت به بذور پرایم نشده کاهش یافت. در شرایط تنش شدید (آبیاری بعد از 33 میلی‌متر تبخیر), سرعت و درصد سبز شدن و شاخص ویگور با تیمارهای پلیاتیلن گلیکول، جیبرلیک اسید، سولفات روی افزایش یافت و بیشترین طول ریشه (6/75 سانتی‌متر) و طول اندام هوایی (4/4 سانتی‌متر) به ترتیب در تیمارهای جیبرلیک اسید و سولفات روی مشاهده شد. همچنین پرایمینگ با سولفات روی باعث افزایش معنیدار وزن خشک اندام هوایی (16/12 میلی‌گرم گیاهچه) و ضریب آلومتری (0/82) گردید. به‌طورکلی میتوان نتیجهگیری نمود که در شرایط تنش خشکی پارامترهای سبز شدن بذور پرایم شده با سولفات روی در مقایسه با سایر تیمارهای پرایمینگ بذر ارتقا یافت، بنابراین این تیمار برای تعدیل اثرات محدودکننده تنش خشکی بر رشد گیاهچه زنیان توصیه میشود.
سیدعبدالرضا کاظمینی؛ محمدحسین البرزی حقیقی؛ هادی پیرسته انوشه
چکیده
تنش شوری از مهم‌ترین تنشهای محیطی، بسته به‌شدت و مرحله رشد موجب کاهش معنیدار رشد و تغییر در تجمع و توزیع یون‌ها در کلزا میشود. بدین منظور، در این پژوهش اثر سطوح متفاوت شوری آب آبیاری شامل: 4/0 (آب شهر به‌عنوان شاهد)، 4، 7 و 10 دسی زیمنس بر متر در مراحل متفاوت رشد شامل: 5 برگی، ساقه‌رفتن و گلدهی بر برخی ویژگی‌های مورفو-فیزیولوژیک ...
بیشتر
تنش شوری از مهم‌ترین تنشهای محیطی، بسته به‌شدت و مرحله رشد موجب کاهش معنیدار رشد و تغییر در تجمع و توزیع یون‌ها در کلزا میشود. بدین منظور، در این پژوهش اثر سطوح متفاوت شوری آب آبیاری شامل: 4/0 (آب شهر به‌عنوان شاهد)، 4، 7 و 10 دسی زیمنس بر متر در مراحل متفاوت رشد شامل: 5 برگی، ساقه‌رفتن و گلدهی بر برخی ویژگی‌های مورفو-فیزیولوژیک کلزا رقم طلایه در محیط کنترل شده گلخانه در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در سال 1393 بررسی شد. نتایج نشان دادند که با افزایش سطح تنش شوری ارتفاع بوته، تعداد برگ، شاخص سطح برگ، وزن خشک شاخساره و ریشه، محتوای رطوبت شاخساره و ریشه و همچنین غلظت پتاسیم شاخساره و ریشه کاهش یافتند، ولی شاخص محتوای کلروفیل و غلظت سدیم شاخساره و ریشه افزایش نشان دادند. تأثیر منفی تنش شوری در همه سطوح، در مرحله 5 برگی بیشتر بود و با تأخیر در اعمال تنش شوری، تأثیر منفی آن کاهش یافت. به‌عنوان‌مثال، تنش شوری در بالاترین سطح خود در مراحل 5 برگی، ساقه‌رفتن و گلدهی به ترتیب با کاهش 78/0%، 50/7% و 26/5% در وزن خشک شاخساره و 61/8%، 14/2% و 21/0% در وزن خشک ریشه همراه بود. آستانه تحمل به شوری (50% کاهش عملکرد) برای کلزا رقم طلایه در مراحل 5 برگی، ساقه‌رفتن و گلدهی به ترتیب معادل 1/2، 2/9 و 7/5 دسی‌زیمنس بر متر برآورد شد. نتایج این آزمایش بیان کننده حساسیت بیشتر مراحل اولیه رشدی کلزا به شوری است و با افزایش سن گیاه تحمل به شوری افزایش مییابد.
ایمان جوادزرین؛ بابک متشرع زاده؛ مهدی تفویضی
چکیده
آگاهی از اثرات مخرب کادمیوم بر مقدار پتاسیم در ارقام مختلف گندم، به‌عنوان محصولی راهبردی در تأمین امنیت غذایی کشور اهمیت دارد. هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت تغذیه‌ای پتاسیم در ارقام مختلف گندم تحت تنش کادمیوم بود. برای این منظور آزمایشی فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح کادمیوم (صفر (شاهد، ...
بیشتر
آگاهی از اثرات مخرب کادمیوم بر مقدار پتاسیم در ارقام مختلف گندم، به‌عنوان محصولی راهبردی در تأمین امنیت غذایی کشور اهمیت دارد. هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت تغذیه‌ای پتاسیم در ارقام مختلف گندم تحت تنش کادمیوم بود. برای این منظور آزمایشی فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح کادمیوم (صفر (شاهد، Cd0)، 40 (Cd40) و 80 (Cd80) میلی‌گرم کادمیوم بر کیلوگرم خاک) و 14 رقم گندم (بهار، نیک نژاد، مرودشت، پارسی، سیوند، شیراز، روشن، پیشتاز، آزادی، شهریار، پیشگام، امید، الوند و نوید) بود. بیشترین و کمترین مقدار جذب پتاسیم در بخش هوایی در تیمار Cd40 نسبت به تیمار Cd0 به ترتیب در ارقام الوند (2/08 درصد) و بهار (0/81 درصد) مشاهده شد. در تیمار Cd80 بیشترین و کمترین مقدار پتاسیم بخش هوایی نسبت به تیمار Cd0 به ترتیب در ارقام شهریار (1/1 درصد) و پیشتاز (0/54 درصد) مشاهده شد. در تیمار Cd40 بیشترین و کمترین مقدار جذب کادمیوم به ترتیب توسط رقم نیک نژاد (هفت میلی‌گرم بر کیلوگرم) و رقم پارسی (دو میلی‌گرم بر کیلوگرم) صورت گرفته بود. از طرفی در تیمار Cd80 بیشترین و کمترین مقدار کادمیوم به ترتیب در بخش هوایی ارقام پیشگام (20 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و نوید (شش میلی‌گرم بر کیلوگرم) مشاهده شد. درمجموع، دو رقم نیک نژاد و پیشگام بیشترین قابلیت برداشت کادمیوم را داشتند، همچنین کمترین قابلیت برداشت کادمیوم در دو رقم پارسی و نوید مشاهده شد. از طرف دیگر ارقام الوند و شهریار بیشترین و ارقام بهار و پیشتاز کمترین مقدار پتاسیم در بخش هوایی را داشتند.
دوره 9، شماره 2 ، مرداد 1395، صفحه 200-200
چکیده
دکتر محمدعلی ابوطالبیان، دانشگاه بوعلی سینا دکتر پرویز احسان زاده، دانشگاه صنعتی اصفهان دکتر علی اصغری ، دانشگاه محقق اردبیلی دکتر علیرضا بهشتی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی دکتر محمود رضا تدین، دانشگاه شهرکرد دکتر مجید امینی دهقی، دانشگاه شاهد دکتر کمال حاج محمدنیا قالی باف، ...
بیشتر
دکتر محمدعلی ابوطالبیان، دانشگاه بوعلی سینا دکتر پرویز احسان زاده، دانشگاه صنعتی اصفهان دکتر علی اصغری ، دانشگاه محقق اردبیلی دکتر علیرضا بهشتی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی دکتر محمود رضا تدین، دانشگاه شهرکرد دکتر مجید امینی دهقی، دانشگاه شاهد دکتر کمال حاج محمدنیا قالی باف، دانشگاه فردوسی مشهد دکتر طهماسب حسین پور، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان مهندس احمدرضا دهقانی تفتی، دانشگاه بیرجند دکتر مجید رستمی، دانشگاه ملایر دکتر یحیی رضایی نژاد، دانشگاه صنعتی اصفهان دکتر محسن زواره، دانشگاه گیلان دکتر محمدحسن سیاری زهان، دانشگاه بیرجند دکتر محسن سعیدی، دانشگاه رازی کرمانشاه دکتر محمد حسین صابری، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان جنوبی دکتر فرشید قادری فر، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان دکتر مسعود قدسی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی دکتر علی گزنچیان، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی دکتر مرتضی گلدانی، دانشگاه فردوسی مشهد دکتر سیده محبوبه میرمیران، دانشگاه پیام نور
