مهدی نقی زاده؛ رزیتا کبیری
چکیده
مقدمه تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی است که بر روی رشد و نمو گیاه تاثیر گذاشته و عملکرد را کاهش میدهد. سالیسیلیک اسید یک تنظیم کننده رشد است که نقش آن در ایجاد تحمل گیاهان به تنشهای محیطی از جمله تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفته است. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی اثر برگپاشی سالیسیلیک اسید در پاسخ به تنش خشکی در گیاه ...
بیشتر
مقدمه تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی است که بر روی رشد و نمو گیاه تاثیر گذاشته و عملکرد را کاهش میدهد. سالیسیلیک اسید یک تنظیم کننده رشد است که نقش آن در ایجاد تحمل گیاهان به تنشهای محیطی از جمله تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفته است. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی اثر برگپاشی سالیسیلیک اسید در پاسخ به تنش خشکی در گیاه ذرت میباشد. مواد و روشها به منظور بررسی برخی پاسخهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ذرت، رقم هیبرید سینگل کراس 704، به برگپاشی سالیسیلیک اسید در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1392 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سالیسیلیک اسید (0 و 1 میلی مولار) و تنش خشکی (100، 70 و 50 درصد ظرفیت زراعی) بودند. صفات مورد ارزیابی شامل ارتفاع بوته، وزن تر بوته، سطح برگ بوته، نشت یونی، محتوی نسبی آب برگ، رنگیزه های فتوسنتزی و آنزیمهای آنتی اکسیدان (شامل آسکوربات پراکسیداز، کاتالاز و پراکسیداز) بودند. یافته ها نتایج نشان داد که اعمال تنش خشکی در هر دو سطح، باعث کاهش معنیدار محتوی نسبی آب، کلروفیل a، b و کلروفیل کل، وزن تر بوته، طول ساقه و سطح برگ گردید و این کاهش در تنش 50 درصد ظرفیت زراعی شدیدتر بود. همچنین هر دو سطح تنش و به‌ویژه تنش 50 درصد ظرفیت زراعی، افزایش معنیدار نشت یونی و میزان فعالیت آنتی‌اکسیدان‌های آنزیمی کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز را به همراه داشت. در مقابل، برگپاشی بوته های ذرت در مرحله چهار برگی با سالیسیلیک اسید موجب افزایش محتوی نسبی آب، کلروفیل a، b و کلروفیل کل، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان، وزن تر بوته و سطح برگ در هر دو شرایط تنش و عدم تنش خشکی گردید که البته تأثیر مثبت سالیسیلیک اسید در شرایط تنش خشکی بیشتر از شرایط عدم تنش بود. افزون بر این، در بالاترین سطح خشکی مصرف سالیسیلیک اسید کاهش 20 درصدی نشت یونی را به همراه داشت. نتیجه گیری سالیسیلیک اسید با حفاظت گیاه در برابر تنش خشکی باعث بهبود رشد و افزایش مقاومت به تنش میگردد و در نهایت با توجه به ارزان بودن و در دسترس بودن سالیسیلیک اسید، استفاده از این ترکیب به‌صورت برون‌زا امکان کشت ذرت را در مناطق خشک و کم آب فراهم میکند.
اسماعیل رضائی چیانه؛ علیرضا پیرزاد؛ بهمن حسینی؛ سید هادی مدنی
چکیده
مقدمه زنیان (Carum copticum L.) گیاهی یک‌ساله متعلق به تیره چتریان است (Majnoon Hosseini and Davazdah Emami, 2007). بذر زنیان دارای اسانس حاوی تیمول، ترکیبات سیمن، آلفا پینن، بتاپینن، گاما ترپینن، میرسن و لیمونن میباشد (Majnoon Hosseini and Davazdah Emami, 2007; Khajeh et al., 2004). زمان بندی و برنامه ریزی آبیاری بر اساس مراحل رشد و نمو گیاهان و یا بر اساس کاهش میزان آب قابل دسترس گیاهان ...
بیشتر
مقدمه زنیان (Carum copticum L.) گیاهی یک‌ساله متعلق به تیره چتریان است (Majnoon Hosseini and Davazdah Emami, 2007). بذر زنیان دارای اسانس حاوی تیمول، ترکیبات سیمن، آلفا پینن، بتاپینن، گاما ترپینن، میرسن و لیمونن میباشد (Majnoon Hosseini and Davazdah Emami, 2007; Khajeh et al., 2004). زمان بندی و برنامه ریزی آبیاری بر اساس مراحل رشد و نمو گیاهان و یا بر اساس کاهش میزان آب قابل دسترس گیاهان صورت میگیرد تا از این طریق آب لازم به صورت دقیق و به موقع به محصول زراعی رسانده شود. این تکنیکها در راستای حفاظت، افزایش بهره وری و پایداری آب کشاورزی میباشد. تنش آب به طور قابل ملاحظه ای رشد، متابولیسم، فتوسنتز و عملکرد گیاهان را کاهش میدهد، اما در برخی از گیاهان دارویی کمبود آب مواد موثره را از قبیل اسانسها افزایش میدهد. حیدری و همکاران (Heidari et al., 2012) طی تحقیقی در گیاه آنیسون نشان دادند که عملکرد دانه و عملکرد اسانس تحت تأثیر تنش خشکی و زمانهای برداشت قرار گرفت. رضائی چیانه (Rezaei-Chiyaneh, 2011) گزارش کرد که با افزایش فاصله آبیاری تعداد چتر در گیاه، تعداد دانه در هر چتر، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد اسانس در گیاه رازیانه به‌طور معنیداری کاهش یافت، اما تنش خشکی باعث افزایش تولید اسانس دانه شد. با وجودی که در مورد اثر تنش آبی برمحصولات زراعی تحقیقات وسیع و جامعی انجام گرفته، اما رفتار گیاهان دارویی در چنین شرایطی به خوبی مطالعه نشده است. این تحقیق با هدف بررسی نحوه واکنش گیاه دارویی زنیان در طول دوره رسیدگی دانه به کمبود آب اجرا گردید تا ضمن تعیین سطح آبیاری مطلوب، تأثیر تیمارهای متفاوت آبیاری و زمان برداشت بر خصوصیات زراعی و تغییرات کمی اسانس در دانه زنیان تعیین گردد. مواد و روشها آزمایشی در سال زراعی 1390-1389 در مزرعهای واقع در استان آذربایجان غربی- شهرستان نقده با طول جغرافیایی ْ45 و َ24 و عرض جغرافیایی ْ36 و َ57 و ارتفاع 1328 متر از سطح آبهای آزاد اجرا شد. میانگینهای متوسط دما و بارندگی سالیانه در طی یک دوره ده‌ساله به ترتیب برابر 12/40 درجه سانتیگراد و 323 میلیمتر گزارش شده است. بافت خاک مزرعه از نوع رس-سیلتی است. آزمایش به‌صورت کرتهای خردشده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این آزمایش پنج تیمار آبیارﻯ بر اساس میزان تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (آبیاری بعد از 6٠، 90، 120، 150 و ١8٠ میلیمتر تبخیر) در کرتهاﻯ اصلی و سه زمان برداشت (شیری، خمیری و رسیدگی کامل دانهها) در کرتهاﻯ فرعی قرار گرفتند. بذور در عمق سه سانتیمتر زیر سطح خاک به‌صورت کرتی، در تاریخ 15 فروردین 1390 کشت شدند. بعد از استقرار کامل بوتهها، تیمارهای آبیاری اعمال گردید. علفهای هرز در طول فصل رشد بنا به‌ضرورت از طریق وجین دستی کنترل شدند. بر اساس آزمون خاک، کود سوپرفسفات تریپل به میزان 150 کیلوگرم تماماً قبل از کاشت و کود اوره به میزان 100 کیلوگرم در هکتار به‌صورت سرک (در دو مرحله قبل از کاشت و مرحله ساقه رفتن) به کرتهای آزمایش اضافه شد. هر واحد آزمایشی شامل هشت ردیف کاشت به طول چهار متر، بافاصله‌ی بین ردیف 40 سانتیمتر و روی ردیف 25 سانتیمتر در نظر گرفته شد. همچنین به‌منظور جلوگیری از نشت آب به کرتهای مجاور، فاصله هر کرت اصلی 5/1 متر و فاصله بین دو بلوک سه متر در نظر گرفته شد. به‌منظور استخراج اسانس، 30 گرم نمونه بذری از هر کرت وزن گردید و پس از آسیاب شدن مختصر در 300 میلی‌لیتر آب مقطر در داخل دستگاه کلونجر به مدت سه ساعت جوشانده شد تا اسانس آن استخراج شود. پس از تعیین درصد اسانس، عملکرد اسانس بر اساس عملکرد دانه × درصد اسانس محاسبه شد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده های به‌دست‌آمده از نرم‌افزار SPSS 16 و مقایسه میانگین های به‌دست‌آمده آماری توسط روش آزمون چند دامنهای دانکن در سطح احتمال پنج درصد صورت گرفت. نتایج و بحث نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که سطوح مختلف تیمارهای آبیاری بر ارتفاع بوته، تعداد چتر در بوته، تعداد دانه در چتر، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، درصد اسانس و عملکرد اسانس تأثیر معنیداری داشته است. افزایش فاصله آبیاری از 60 به 180 میلیمتر تبخیر از تشتک سبب کاهش معنیدار تمامی صفات مذکور شد. بیشترین عملکرد دانه (1074 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد اسانس (39/90 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 60 میلیمتر تبخیر از تشتک حاصل شد. زمان برداشت بر تعداد چتر در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، درصد اسانس و عملکرد اسانس تأثیر معنیداری داشت. به‌طوری‌که بیشترین عملکرد دانه (931 کیلوگرم در هکتار)، درصد اسانس (4/35 درصد) و عملکرد اسانس (40/13 کیلوگرم در هکتار) از برداشت در مرحله خمیری به دست آمد. نتیجه‌گیری با افزایش فاصله دور آبیاری از 60 به 180 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر ارتفاع بوته، تعداد چتر در بوته، تعداد دانه در چتر، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، درصد اسانس و عملکرد اسانس کاهش یافت. از آنجایی‌که تیمار آبیاری پس از 90 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر نسبت به تیمار آبیاری پس از 60 میلیمتر تبخیر از تشتک ازنظر تولید دانه اختلاف معنی داری نداشت و زمان برداشت در مرحله خمیری عملکرد بالاتری را نشان داد. بنابراین، توصیه میگردد که برای کسب حداکثر تولید اسانس و حصول عملکرد قابل‌قبول، گیاه زنیان تحت تنش ملایم خشکی قرارگرفته و برداشت گیاه در مرحله خمیری دانه صورت پذیرد.
احمد نعمتی؛ محمد رفیعی الحسینی؛ عبدالرزاق دانش شهرکی
چکیده
مقدمه و هدف دانه حبوبات با برخورداری از درصد پروتئین بالا، مکمل کیفی دانه غلات میباشد. درمیان تنش های محیطی، کمبود آب مهمترین عاملی است که باعث محدودیت کاشت و کاهش عملکرد محصولات غذایی میگردد. کودهای آلی علاوه بر نقش تغذیه ای، در بهبود خواص فیزیکی و بیولوژیک خاک مؤثر هستند. با توجه به پیامدهای مثبت مصرف مایه های تلقیح ...
بیشتر
مقدمه و هدف دانه حبوبات با برخورداری از درصد پروتئین بالا، مکمل کیفی دانه غلات میباشد. درمیان تنش های محیطی، کمبود آب مهمترین عاملی است که باعث محدودیت کاشت و کاهش عملکرد محصولات غذایی میگردد. کودهای آلی علاوه بر نقش تغذیه ای، در بهبود خواص فیزیکی و بیولوژیک خاک مؤثر هستند. با توجه به پیامدهای مثبت مصرف مایه های تلقیح ریزوبیومی ازجمله، افزایش کمیت و کیفیت محصول، بهبود شاخصهای رشد، کاهش غلظت نیترات در محصولات کشاورزی و آبهای زیرزمینی و حفظ محیط‌زیست،این پژوهش به‌منظور بررسی اثرات تلقیح باکتری و کود گاوی بر برخی خصوصیات نخود رقم هاشم تحت شرایط تنش خشکی و ترویج مصرف کودهای سازگار با محیط‌زیست طراحی و اجرا شد. مواد و روشها آزمایش در سال زراعی 1392- 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد به‌صورت اسپیلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل سطوح مختلف تنش خشکی در سه سطح (80، 100 و 120 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و فاکتور فرعی، شامل کود گاوی در سه سطح 0، 50 و 100 درصد نیاز کامل گیاه (20 تن در هکتار) و تلقیح باکتریایی بذور (Mesorhizobium) در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح) بود که به‌صورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار گرفت. به‌منظور تعیین زمان آبیاری، میزان تبخیر روزانه از تشتک تبخیر هر روز عصر اندازهگیری شد و پس از رسیدن به حد موردنظر، آبیاری به روش سیفونی صورت گرفت. یافته ها نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش خشکی از میزان سرعت رشد محصول و شاخص سطح برگ کاسته شد. سرعت رشد محصول و شاخص سطح برگ در تیمار تلقیح باکتری به‌طور معنیداری نسبت به عدم تلقیح افزایش یافت. مقایسه میانگین‌ها نشان داد که با افزایش شدت تنش، تمامی اجزاء عملکرد کاهش معنیداری داشتند اما درصد پروتئین دانه افزایش پیدا کرد. افزایش مصرف کود گاوی و تلقیح باکتری باعث افزایش اجزاء عملکرد دانه و درصد پروتئین آن شد. مقایسه میانگین اثرات دوگانه تنش خشکی × تلقیح باکتری نشان داد تلقیح باکتریایی سبب افزایش معنیدار تعداد غلاف در بوته در تمامی سطوح تنش خشکی گردید. مقایسه میانگین اثرات دوگانه کود گاوی × تلقیح باکتری نشان داد که تلقیح باعث افزایش تعداد غلاف در بوته در تمامی سطوح کود گاوی گردید. بیشترین وزن صد دانه در تیمار 20 تن کود گاوی در هکتار و تلقیح باکتری به دست آمد. نتایج اثرات متقابل سه‌گانه نشان دادبیشترین وزن صد دانه در تیمار شاهد ×20 تن کود گاوی در هکتار × تلقیح باکتری به دست آمد. با افزایش شدت تنش خشکی عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک به‌طور معنیداری کاهش یافت. بیشترین و کمترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک براثر مصرف کود گاوی به ترتیب در تیمارهای 20 تن کود گاوی در هکتار و عدم استفاده از کود گاوی بود. تلقیح باکتریایی باعث افزایش معنیدار عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک گردید. نتایج مقایسه میانگین اثرات دوگانه کود گاوی × تلقیح باکتری بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت نشان داد که بیشترین میانگین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در تیمار عدم استفاده از کود گاوی × تلقیح باکتری به دست آمد. نتایج مقایسه میانگین اثرات سه‌گانه بر عملکرد دانه نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در تیمار تلقیح باکتری × عدم استفاده از کود گاوی × شاهد به دست آمد. نتیجه‌گیری به‌طورکلی در این پژوهش میتوان بیان کرد که تیمارهای تنش خشکی و تلقیح باکتری تأثیر بیشتری بر شاخصهای فیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد دانه نخود میگذارند. تنش خشکی موجب کاهش منابع فتوسنتزی و محدودیت آسیمیلاتها میگردد و بنابراین منجر به کاهش وزن صد دانه و کاهش سطح برگ و درنتیجه کاهش سرعت رشد محصول میشود. در این آزمایش مشخص شد که کاربرد باکتری در شرایط تنش خشکی موجب تعدیل اثرات تنش میگردد بنابراین پیشنهاد میگردد که در مناطقی که احتمال وقوع تنش خشکی وجود دارد، از تلقیح بذور استفاده گردد.
علی نخ‌زری مقدم؛ احمد غلامی
چکیده
مقدمه راعی و همکاران (Raey et al., 2008) گزارش کردند که آبیاری بر صفاتی مثل تعداد غلاف در بوته، وزن 1000 دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت گیاه نخود تأثیر گذاشت. نیر و همکاران (Nayyer et al., 2006) معتقدند که گل‌دهی و تشکیل غلاف حساس‌ترین مراحل نخود نسبت به تنش آب میباشند. تنش در مرحله گرده افشانی باعث کاهش شدید عملکرد و مقدار فسفر دانه نخود نسبت به ...
بیشتر
مقدمه راعی و همکاران (Raey et al., 2008) گزارش کردند که آبیاری بر صفاتی مثل تعداد غلاف در بوته، وزن 1000 دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت گیاه نخود تأثیر گذاشت. نیر و همکاران (Nayyer et al., 2006) معتقدند که گل‌دهی و تشکیل غلاف حساس‌ترین مراحل نخود نسبت به تنش آب میباشند. تنش در مرحله گرده افشانی باعث کاهش شدید عملکرد و مقدار فسفر دانه نخود نسبت به تنش در مرحله رشد رویشی میشود (Gunes et al., 2006). یزدانی و همکاران (Yazdani et al., 2009) با بررسی تأثیر میکروارگانیزم‌های حل کننده فسفات و رایزوباکتری‌های محرک رشد گیاه بر گیاه ذرت گزارش کردند که استفاده از آنها باعث افزایش عملکرد و کاهش نیاز به فسفر تا 50 درصد شد. هدف از این بررسی تعیین تأثیر تلقیح با گونه‌های مختلف قارچ میکوریزا و مدیریت آبیاری بر خصوصیات کمی و کیفی نخود زراعی بود. مواد و روشها به‌منظور بررسی عکس‌العمل نخود به تلقیح با گونه‌های مختلف قارچ میکوریزا تحت مدیریت‌های مختلف آبیاری، آزمایشی در سال زراعی 1390 به‌صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی شاهرود (عرض جغرافیایی 36 درجه و 30 دقیقه شمالی و 55 درجه طول شرقی و 1380 متر ارتفاع از سطح دریا) انجام شد. عامل مدیریت آبیاری (عامل اصلی) در چهار سطح شامل آبیاری کامل، عدم آبیاری در مرحله 50 درصد گل‌دهی، عدم آبیاری در مرحله 50 درصد غلاف‌دهی، عدم آبیاری در مرحله 50 درصد پرشدن دانه و عامل تلقیح با قارچ مایکوریزا (عامل فرعی) در سه سطح شامل تلقیح با گونه Glumos intraradices، تلقیح با گونه G. mosseae و عدم تلقیح بود. کشت بذور در هفته چهارم فروردین ماه انجام شد. کشت با دست انجام شد. فاصله ردیف 30 و فاصله بوته روی ردیف 10 سانتیمتر (با تراکم 333000 بوته در هکتار) بود. هر کرت شامل 6 ردیف بود. در طول دوره رشد علفهای هرز با دست کنترل شد. عملکرد دانه با برداشت 4 ردیف وسط بعد از حذف دو ردیف حاشیه و 0/5 متر از دو طرف ردیف‌های وسط در هفته چهارم تیر ماه تعیین شد. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SAS Ver 9.1 انجام شد. مقایسه میانگین‌ها با استفاده از آزمون حداقل تفاوت معنیدار (LSD) در سطح پنج درصد انجام شد. نتایج و بحث نتایج نشان داد که اثر مدیریت آبیاری بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن 100 دانه، عملکرد دانه، شاخص برداشت، درصد پروتئین، عملکرد پروتئین، غلظت فسفر و عملکرد فسفر معنیدار بود و بیشترین مقدار صفات بجز درصد پروتئین از تیمار آبیاری کامل به‌دست آمد. اختلاف بین آبیاری کامل و عدم آبیاری در مرحله پرشدن دانه در مورد صفات تعداد غلاف در گیاه و تعداد دانه در گیاه معنیدار نبود. اثر تلقیح با میکوریزا بر همه صفات به‌جز تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته و درصد پروتئین دانه معنیدار بود و بیشترین مقدار صفات مربوط به تیمار تلقیح با گونه G. mosseae وکم‌ترین مقدار مربوط به تیمار عدم تلقیح بود. اختلاف بین دو تیمار تلقیح با گونه G. mosseae و G. intraradices در مورد وزن 100 دانه معنیدار نبود. اثر متقابل تنش × تلقیح با میکوریزا بر هیچیک از صفات مورد مطالعه معنیدار نشد. در تیمار آبیاری کامل عملکرد دانه و پروتئین بهترتیب 2651 و 3/557 کیلوگرم و در تیمار عدم آبیاری در مرحله گل‌دهی 1472 و 337/3 کیلوگرم در هکتار بود. عملکرد دانه و پروتئین در تیمار تلقیح با گونه G. mosseae 2124 و 495/2 کیلوگرم و در تیمار عدم تلقیح 1677و 391/9 کیلوگرم در هکتار بود. نتیجه‌گیری صفات رویشی، زایشی و کیفی تحت تأثیر مدیریت آبیاری (قطع آبیاری) قرار گرفت. تنش آب باعث کاهش صفات مورد بررسی شد و تنش زودتر اثر بیشتری در کاهش عملکرد داشت. اثر تلقیح کمتر از تنش بود و تلقیح با G. mosseae اثر مثبت بیشتری از تلقیح با G. intraradicesبر صفات مورد بررسی داشت.
غزاله بیریای؛ خداداد مصطفوی؛ منوچهر خدارحمی
چکیده
مقدمه از تلاقی‌های دای‌آلل جهت بررسی عمل ژن و تعیین گروه‌ها و الگوهای هتروتیک میتوان استفاده نمود. دردهه‌ی اخیر استفاده از روش گرافیکی یا روش GGE biplot در بررسی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط در برنامه‌های به‌نژادی متداول شده است. در این روش اثر ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ و محیط از هم تفکیک‌شده و گزینش ارقام پایدار بر اساس هر ...
بیشتر
مقدمه از تلاقی‌های دای‌آلل جهت بررسی عمل ژن و تعیین گروه‌ها و الگوهای هتروتیک میتوان استفاده نمود. دردهه‌ی اخیر استفاده از روش گرافیکی یا روش GGE biplot در بررسی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط در برنامه‌های به‌نژادی متداول شده است. در این روش اثر ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ و محیط از هم تفکیک‌شده و گزینش ارقام پایدار بر اساس هر دو اثر مذکور صورت میگیرد. زمانی که GGE biplot برای دادههای دای‌آلل استفاده شود هر ژنوتیپ هم به‌عنوان لاین و هم به‌عنوان تستر در نظر گرفته میشود. همچنین در این مواقع اصطلاحات میانگین عملکرد و پایداری ژنوتیپ‌ها به ترتیب با ترکیب‌پذیری عمومی و ترکیب‌پذیری خصوصی والدین معادل است. روش بای‌پلات ابزاری بسیار مفید جهت ارزیابی چشمی و تفسیر پاسخ الگوی ارقام، محیط‌ها و اثر متقابل آنها است. هدف از این تحقیق ارائه اطلاعات زیر در رابطه با گندم به‌صورت گرافیکی بود: (1) تعیین ترکیب‌پذیری عمومی والدین؛ (2) برآورد ترکیب‌پذیری خصوصی هیبریدها؛ (3) تعیین تسترهای مناسب برای تحقیقات آینده؛ (4) تعیین بهترین هیبریدها؛ و (5) تعیین گروه‌ها و الگوهای هتروتیک در بین ژنوتیپهای مورد ارزیابی. مواد و روشها در این تحقیق هفت رقم گندم نان به نام‌های هامون، الموت، C-84-12، گاسپارد، قدس، مغان 1، افشار (به عنوان والدین) مورداستفاده قرار گرفتند. این ارقام همراه با 21 ژنوتیپ نسل F1 حاصل از تلاقی دای‌آلل آنها که به‌صورت نیمه دای‌آلل (فاقد تلاقی‌های معکوس) انجام گرفته بود، در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، در شرایط اعمال تنش رطوبتی، کشت گردیدند.طرح آماری مورداستفاده، بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بود. تجزیه واریانس داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SAS و تجزیه دای‌آلل توسط نرم‌افزار D2 انجام شد. آنالیزهای گرافیکی توسط نرم‌افزار GGE biplot طبق روش پیشنهادی یان و هانت صورت گرفت. به‌منظور بررسی نتایج حاصل از تلاقی دای‌آلل در گندم نان از روش بای‌پلات استفاده گردید. در این تحقیق دوازده صفت زراعی شامل عملکرد دانه، ارتفاع بوته، طول سنبله، وزن سنبله، قطر ساقه، طول ریشک، طول میانگره دوم، طول پدانکل، بیرون آمدگی پدانکل، طول بذر، قطر بذر و وزن هزار دانه ارزیابی شدند. نتایج و بحث تجزیه واریانس تفاوت معنیداری بین ارقام از نظر اکثر صفات مورد بررسی نشان داد. میانگین مربعات ترکیب‌پذیری عمومی برای تمامی صفات به‌جز ارتفاع بوته، طول میانگره دوم و قطر ساقه معنیدار بود. میانگین مربعات ترکیب‌پذیری خصوصی برای تمامی صفات به‌جز قطر ساقه در سطح احتمال یک درصد معنیدار گردید. بیشترین و کمترین میزان میانگین عملکرد دانه به ترتیب برای والدها در ارقام هامون و افشار و برای تلاقی‌‌‌ها در هیبریدهای هامون×قدس و C-84-12×گاسپارد مشاهده گردید. بیشترین ترکیب‌پذیری عمومی مثبت و معنیدار برای صفت عملکرد دانه، مربوط به رقم هامون بود. بیشترینترکیب‌پذیریخصوصیمثبتومعنی‌داربرای صفتعملکرددانهدرمترمربع، مربوطبهتلاقی‌های هامون×قدسو C-84-12×مغان 1 بود. برایصفتوزن سنبله بیشترینمقادیرترکیب‌پذیریخصوصی معنی‌داربه ترتیبمربوطبه تلاقی‌های C-84-12×افشار و الموت×گاسپارد بود. برای صفت وزن هزاردانه بالاترین ترکیب‌پذیری خصوصی را تلاقی‌های الموت×قدس وC-84-12×افشار نشان دادند. برایصفتطولسنبله تلاقی‌های الموت × C-84-12و C-84-12 × قدس، گاسپارد × افشار و قدس× مغان 1 دارای ترکیب‌پذیری خصوصیمثبتومعنی‌داربودند. بر اساس نتایج حاصل از بای‌پلات دادههای دای‌آلل برای صفت عملکرد دانه، لاینهای الموت و افشار به ترتیب بیشترین و کمترین میزان ترکیب‌پذیری عمومی را دارا بودند. ارقامC-84-12 ، قدس و گاسپارد دارای ترکیب‌پذیری خصوصی بالاتری نسبت به بقیه‌ی لاینها بودند. ارقام موردبررسی به دو گروه هتروتیک تقسیم‌بندی شدند. گروه اول شامل ارقام گاسپارد، C-84-12 و هامون و گروه دوم شامل ارقام الموت، قدس، مغان 1 و افشار بود. تسترهای قدس، الموت، C-84-12و گاسپارد از شباهت بیشتری نسبت به سایر تستر‌ها برای صفت عملکرد دانه، برخوردار بودند. ارقام قدس، C-84-12 و الموت نسبت به سایر ارقام قدرت تمیز بیشتری را دارا بودند. نتیجه‌گیری در مجموع، بین ارقام مورد بررسی تنوع ژنتیکی قابل‌توجهی وجود داشت که سبب وجود اثرهای افزایشی و غیرافزایشی برای صفات موردبررسی ازجمله عملکرد میشود. مقایسه نتایج تجزیه‌های عددی با نتایج گرافیکی نشان‌دهنده مطابقت خوب نتایج این دو روش بود. با توجه به برتری روشهای گرافیکی ازنظر تفسیر سریع‌تر و ساده‌تر نتایج، استفاده از این روشها، جهت سهولت در تحقیقات توصیه میشود.
ابوالفضل ذبیحی؛ عبداله درزی نفت چالی؛ مجتبی خوش روش
چکیده
مقدمه مدیریت مناسب آب مهمترین عملیات در اراضی شالیزاری است که نقش مهمی در سودمندی سایر نهاده ها در کشت برنج دارد. زهکشی های میان فصل و پایان فصل دو عملیات مهم مدیریت آب در شالیزارها هستند به طوریکه اولی باعث افزایش عملکرد و دومی منجر به بهبود شرایط برداشت برنج میشود. زهکشی زیرزمینی با فراهم کردن شرایط بهتر برای کشت ...
بیشتر
مقدمه مدیریت مناسب آب مهمترین عملیات در اراضی شالیزاری است که نقش مهمی در سودمندی سایر نهاده ها در کشت برنج دارد. زهکشی های میان فصل و پایان فصل دو عملیات مهم مدیریت آب در شالیزارها هستند به طوریکه اولی باعث افزایش عملکرد و دومی منجر به بهبود شرایط برداشت برنج میشود. زهکشی زیرزمینی با فراهم کردن شرایط بهتر برای کشت زمستانه در این اراضی، میتواند سبب تسهیل انجام عملیاتهای مدیریتی مذکور در طول فصل کشت برنج شود. با این وجود، با توجه به هزینه زیاد و زمانبر بودن آزمایشهای مزرعه ای، مدلهای شبیه سازی ابزارهای جایگزین مناسبی برای آنالیز اثرات گزینههای مختلف مدیریت آب میباشند. از میان مدلهای مختلف شبیه سازی، مدل Aquacrop مدلی است که جدیدا برای شبیه سازی اثرات مدیریت آبیاری توسعه یافت. این مدل در مقایسه با سایر مدلها، دقیق، توانمند و نیازمند دادههای کم میباشد. برای گیاهان زراعی، مدل Aquacrop دارای مدلی از رشد است که مبتنی بر رابطه رفتار محافظتی زیست توده به ازای واحد تعرق گیاه میباشد. مشخصه خاص دیگر این مدل، توصیف توسعه کانوپی به صورت پوشش سایه انداز هست تا شاخص سطح برگ. فراهانی و همکاران (Farahani et al., 2009)، با استفاده از مدل Aquacrop اثرات آبیاری کامل و کم آبیاری را بر پنبه در سوریه و اسپانیا بررسی کردند. آنها نشان دادند که، درمرحله واسنجی، پارامترهای اساسی مانند بهر هوری آب نرمال شده، پوشش سایه انداز و کل زیست توده باید برای شرایط مختلف اقلیمی، خاک، ارقام، روشهای آبیاری و مدیریت مزرعه مورد آزمایش قرار گیرد. در ایتالیا، گیاه آفتابگردان با استفاده از مدلهای Aquacrop، CropSyst و WOFOST ارزیابی شد. انحراف بین مقادیر مشاهده شده و شبیه سازی شده عملکرد دانه به وسیله مدل Aquacrop کمتر از میزان آن در دو مدل دیگر بود. مواد و روشها در این پژوهش، اثر تنش خشکی در شالیزارهای دارای سیستمهای زهکشی سطحی و زیرزمینی با استفاده از مدل AquaCrop ارزیابی شد. داده های مورد نیاز از پایلوت زهکشی زیرزمینی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری طی فصول کشت برنج در سالهای 1390 و 1391 تهیه شد. مقدار تبخیر- تعرق مرجع با استفاده از ETo calculator 3.1 محاسبه شد. مقادیر ورودی پارامترهای هواشناسی روزانه شامل حداقل و حداکثر دمای هوا، حداقل و حداکثر رطوبت نسبی، ساعات آفتابی و سرعت باد در ارتفاع دو متری از ایستگاه هواشناسی و ETo calculator از سایت فائو تهیه شد. سیستمهای زهکشی عبارت بودند از: سه سیستم زهکشی معمولی شامل سیستم زهکشی با عمق زهکش 0/9 متر و فاصله زهکش 30 متر (D0.9L30)، سیستم زهکشی با عمق زهکش 0/65 متر و فاصله زهکش 30 متر (D0.65L30) و سیستم زهکشی با عمق زهکش 0/65 متر و فاصله زهکش 15 متر (D0.65L15)، یک سیستم زهکشی دو عمقی با فاصله زهکش 15 مترو اعماق زهکش 0/65و 0/9 متر به صورت یک در میان (Bilevel) و سیستم زهکشی سطحی (Control). واسنجی و صحتسنجی مدل براساس اندازهگیریهای مزرعهای انجام شد. با استفاده از مدل واسنجی شده، اثر آبیاری کامل (I1) و اعمال تنش خشکی در دوره های 22-16 (I2)، 29-23 (I3)، 36-30 (I4)، 43-37 (I5) و 50-44 (I6) روز بعد از نشاکاری، بر عملکرد و کارایی مصرف آب برنج و شوری ناحیه ریشه بررسی شد. نتایج و بحث اعمال تنش در دوره های I2، I5 و I6، سبب کاهش قابل‌توجه عملکرد و زیست‌توده برنج در مقایسه با I1 شد. با نزدیک شدن به مرحله خوشه دهی، تنش خشکی باعث کاهش بیشتر عملکرد برنج شد به‌طوری‌که متوسط کاهش عملکرد دانه برنج در اثر تنش در دوره های I2 تا I4، 5 درصد ولی در مراحل I5 و I6، 15 درصد بود. تنش آبیاری در دوره I2، کارایی مصرف در تیمارهای زهکشی سطحی و زیرزمینی را افزایش داد. در شرایط آبیاری کامل و زهکشی دوعمقی، مقدار آب مصرفی برابر 620/4 میلیمتر و کارایی مصرف آب برابر 0/65 کیلوگرم بر مترمکعب بود ولی در شرایط تنش خشکی در هفته سوم پس از نشا، مقدار آب مصرفی برابر 529 میلیمتر و کارایی مصرف آب برابر 0/71 کیلوگرم بر مترمکعب به دست آمد. همچنین، تنش خشکی سبب افزایش بیشتر شوری ناحیه ریشه برنج در تیمار زهکشی سطحی در مقایسه با تیمارهای زهکشی زیرزمینی شد. نتیجه گیری بر اساس نتایج، میتوان از مدل AquaCrop برای تعیین مناسبترین سیستم مدیریت آب‌کشت برنج از نظر میزان عملکرد محصول، کارایی مصرف آب و شوری ناحیه ریشه استفاده کرد.
زهرا مجیدی؛ غلامعلی رنجبر؛ نادعلی بابائیان جلودار؛ نادعلی باقری
چکیده
اصلاح ارقام برنج مقاوم به شوری یکی از بهترین راهها برای بهره برداری از خاکهای شور است. استفاده از اصلاح موتاسیونی با ایجاد تنوع ژنتیکی فراوان میتواند به انتخاب ارقام جدید برای بهبود برخی از صفات مهم اقتصادی کمک کند. بدین منظور بذور برنج رقم طارم محلی را تحت تیمار دو موتاژن شیمیایی اتیل متان سولفونات و تیمار ترکیبی متیل ...
بیشتر
اصلاح ارقام برنج مقاوم به شوری یکی از بهترین راهها برای بهره برداری از خاکهای شور است. استفاده از اصلاح موتاسیونی با ایجاد تنوع ژنتیکی فراوان میتواند به انتخاب ارقام جدید برای بهبود برخی از صفات مهم اقتصادی کمک کند. بدین منظور بذور برنج رقم طارم محلی را تحت تیمار دو موتاژن شیمیایی اتیل متان سولفونات و تیمار ترکیبی متیل نیتروز اوره+سدیم آزید قرار داده و در نسل دوم بوته هایی که ازنظر صفات مهم اقتصادی مطلوب بودند انتخاب و در نسل سوم تحت استرس شوری قرار داده شدند. این آزمایش به منظور ارزیابی واکنش لاین های موتانت در برابر شوری در مرحله گیاهچه ای انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار، در محیط هیدروپونیک در سطوح شوری صفر و 12 دسی‌زیمنس بر متر اجرا شد. بنا بر نتایج به‌دست‌آمده، دو لاین موتانت حاصل از تیمار اتیل متان سولفانات با دارا بودن میزان زیست‌توده بالا و نسبت سدیم به پتاسیم کم به همراه رقم نونابوکرا در گروه متحمل قرار گرفتند. این گیاهان در مقایسه با طارم محلی (غیر موتاژن) در تنش شوری تحمل بالاتری داشتند. دو لاین حساس به شوری نیز تحت تیمار این موتاژن مشاهده شدند، درحالی‌که اکثر لاینهای موتانت حاصل از تیمار متیل نیتروز اوره+ سدیم آزید به تنش شوری حساسیت نشان دادند.
نسیبه عبداله زاده؛ رضا فتوت؛ فرید شکاری؛ سید محمد علوی سینی
چکیده
درک نحوه رشد و توسعه اندامهای مختلف گیاه، به‌ویژه ریشه، در مدیریت بهینه تولید گیاهان شورزیست از اهمیت زیادی برخوردار است. این پژوهش به منظور بررسی اثر شوری کلرید سدیم بر روی صفات ریشه گیاهچه های جو دابل هاپلوئید با دو سطح شوری صفر (شاهد) و 150 میلی مولار انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار ...
بیشتر
درک نحوه رشد و توسعه اندامهای مختلف گیاه، به‌ویژه ریشه، در مدیریت بهینه تولید گیاهان شورزیست از اهمیت زیادی برخوردار است. این پژوهش به منظور بررسی اثر شوری کلرید سدیم بر روی صفات ریشه گیاهچه های جو دابل هاپلوئید با دو سطح شوری صفر (شاهد) و 150 میلی مولار انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پاییز 1391 در دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. صفاتی از قبیل سطح ریشه، زاویه ریشه، طول تجمعی ریشه، طول بلندترین ریشه و قطر ریشه اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که بین لاینها و اثر متقابل لاین × شوری اختلاف معنی داری در سطح احتمال یک درصد وجود دارد. به طورکلی شوری باعث کاهش معنی دار سطح ریشه، طول تجمعی و طول بلندترین ریشه شد. در چهار لاین طول بلندترین ریشه تحت تنش شوری کاهش نیافت. در مورد طول تجمعی ریشه نیز سه لاین تحت تنش شوری روند کاهشی نشان ندادند. در تمام لاین ها به‌غیراز شش لاین، زاویه ریشه در شرایط فاقد تنش بیشتر از زاویه ریشه در شرایط تنش بود. مساحت ریشه نیز در شرایط تنش دارای روند نزولی نسبت به شرایط نرمال بود که پنج لاین از این قانون تبعیت نکردند. روند تأثیر تنش شوری در بین لاین ها بر روی صفت قطر ریشه یکسان نبود. با استفاده از تجزیه کلاستر، لاین های دابل هاپلوئید جو بر اساس صفات موردمطالعه در هر دو محیط نرمال و تنش شوری به دو گروه تقسیم شدند و ژنوتیپهای شماره 2، 29 و 62 به عنوان ژنوتیپ های برتر در هر دو شرایط گزینش گردیدند.
حسن نوریانی
چکیده
مقدمه هورمونها از مهمترین عوامل تنظیم‌کننده رشد گیاهان زراعی در پاسخ به اثرات محیطی و ژنتیکی محسوب میشوند. پاکلوبوترازول(PBZ) یک تنظیم‌کننده رشد گیاهی از دسته تریازولها بوده و در اوایل دهه ۱۹۸۰ مورد استفاده قرارگرفت. اثرهای بیولوژیکی کاربرد پاکلوبوترازول در واقع ناشی از کاهش جیبرلین داخلی درگیاه است (Fahimi, 2009). طبق نتایج ...
بیشتر
مقدمه هورمونها از مهمترین عوامل تنظیم‌کننده رشد گیاهان زراعی در پاسخ به اثرات محیطی و ژنتیکی محسوب میشوند. پاکلوبوترازول(PBZ) یک تنظیم‌کننده رشد گیاهی از دسته تریازولها بوده و در اوایل دهه ۱۹۸۰ مورد استفاده قرارگرفت. اثرهای بیولوژیکی کاربرد پاکلوبوترازول در واقع ناشی از کاهش جیبرلین داخلی درگیاه است (Fahimi, 2009). طبق نتایج برخی از پژوهشگران، پاکلوبوترازول باعث کاهش ارتفاع ساقه (Yang et al., 2001)، افزایش تعداد پنجه در هربوته و افزایش تعداد دانه در سنبله (Bayat et al., 2010)، افزایش تحمل تنشهای محیطی و غیرمحیطی میشود (Berova et al., 2002). تنش گرما یکی از مهمترین عوامل محدودکننده محیطی در تولید گندم بوده و مرحله زایشی در گندم حساس‌ترین دوره نسبت به دمای بالا است (Pradhan et al., 2012). لذا هدف از این تحقیق ارزیابی ویژگیهای فیزیولوژیکی رشد دانه گندم و عملکرد دانه آن نسبت به کاربرد غلظتهای مختلف محلول‌پاشی پاکلوبوترازول در شرایط مطلوب و تنش گرما میباشد. مواد و روشها این تحقیق در دو آزمایش مستقل، هر یک به‌صورت کرتهای یک‌بار خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در چهار تکرار طی سال زراعی 93-1392 در منطقه دزفول انجام گردید. آزمایش اول شامل کاشت ارقام در تاریخ کشت توصیه شده (اول آذرماه) بود و به‌منظور مصادف شدن مراحل فنولوژیکی رشد گیاه پس از گرده‌افشانی با تنش گرمای پایان فصل، تاریخ کشت در آزمایش دیگر، اول بهمن‌ماه در نظر گرفته شد. در هر آزمایش، چهار سطح مصرف پاکلوبوترازول (صفر، 50 ، 100 و 150 میلیگرم در لیتر) که در ابتدای مرحله ساقه رفتن به‌صورت محلول‌پاشی بر روی اندامهای هوایی گیاه اعمال گردید، به عنوان کرتهای اصلی و سه رقم گندم نان (استار، ویریناک و چمران) به‌عنوان کرتهای فرعی در نظر گرفته شد. یافته ها نتایج آزمایش نشان داد در هر دو شرایط مطلوب و تنش گرمای پایان فصل، مصرف تنظیم‌کننده رشد پاکلوبوترازول باعث افزایش معنیدار دوره مؤثر پر شدن دانه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه گردید، اما اثر این تیمار بر سرعت رشد دانه معنیدار نشد. نتایج رگرسیون گام به‌گام نشان داد طول دوره مؤثر پر شدن دانه عمده ترین صفت در توجیه تغییرات وزن نهایی دانه (59/0R2=) بود و پس از آن سرعت پر شدن دانه بخش عمدهای از مابقی تغییرات آن را تعیین نمود. نتیجه گیری عملکرد رقم دیررس استار به دلیل گرده‌افشانی دیرتر و مواجه‌شدن مراحل پایانی رشد آن با تنش گرما نسبت به رقم زودرس ویریناک و رقم میانرس چمران، از شیب تغییرات دوره مؤثر پر شدن دانه، وزن دانه و عملکرد دانه بیشتری در شرایط تنش گرمای پایان فصل نسبت به شرایط مطلوب برخوردار بود. به‌طورکلی نتایج آزمایش نشان داد که اثر تنظیم‌کننده رشد پاکلوبوترازول بر خصوصیات رشد دانه و عملکرد مثبت بوده، بنابراین میتوان با کاربرد مناسب آن از بروز خسارت بالای ناشی از تنش گرما به‌ویژه در مراحل حساس رشد گیاه جلوگیری نمود.
اختر ایوبی؛ فاطمه رحمانی
چکیده
مقدمه گیاهان پیوسته در معرض مجموعه‌ای از عوامل محیطی تنش‌زا قرار می‌گیرند که این عوامل تنش‌زا بسیاری از جنبه‌های ژنتیک و زیست مولکولی گیاه را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند. در این بین شوری (NaCl ,CaCl2)، خشکی از مهمترین عوامل تنش‌زای محیطی به حساب می‌آیند. برای مقابله با این شرایط، گیاه باید قادر به درک، پاسخ‌دهی و سازگاری نسبت به این ...
بیشتر
مقدمه گیاهان پیوسته در معرض مجموعه‌ای از عوامل محیطی تنش‌زا قرار می‌گیرند که این عوامل تنش‌زا بسیاری از جنبه‌های ژنتیک و زیست مولکولی گیاه را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند. در این بین شوری (NaCl ,CaCl2)، خشکی از مهمترین عوامل تنش‌زای محیطی به حساب می‌آیند. برای مقابله با این شرایط، گیاه باید قادر به درک، پاسخ‌دهی و سازگاری نسبت به این تغییرات محیطی باشد. مسیر signal transduction و ژن‌های مربوط به آن نقش مهمی در پاسخ به محرک‌های محیطی در گیاهان ایفا می‌کنند. تنش خشکی دامنهای از پاسخهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی را در گیاهان القاء میکند. این پاسخ‌ها شامل بسته شدن روزنه‌ها، مهار رشد سلول، فتوسنتز و فعالیت تنفسی (Bartels and Sunkars, 2005). از طرفی شوری باعث کاهش میزان کلسیم و پتاسیم و افزایش سطح سدیم و کلر میشود. علاوه بر تمام این‌ها, تنش شوری تجمع گونه اکسیژن فعال (ROS) را باعث میشود که میتواند برای غشای لیپیدی، پروتئین‌ها و اسید‌های نوکلوئیک صدمه‌زننده باشد(Bartels and Sunkars, 2005). برگ‌ها ارگان‌های کلیدی برای تبخیر و فتوسنتز هستند و یک نقش حیاتی در رشد گیاهان ایفا می‌کنند. AQPها پروتئین‌های سرتاسری اصلی هستند که حرکت آب ،CO2 و دیگر مواد محلول کوچک را از طریق غشای زیستی تسهیل می‌کنند. بیان آکوآپورین های غشای پلاسمائی (PIP ها،پروتئین اصلی غشای پلاسمائی) در بخش های هوائی گونه‌های گیاهی مختلفی گزارش شده است(Maurel et al., 2002). طی مطالعات مولکولی در این پژوهش، بیان 2 ژن ZmPIP شامل ZmPIP1,2 و ZmPIP1,5 در برگ ذرت با استفاده از روش بیان ژن، مورد بررسی قرار گرفتند. مواد و روش ها بذرها در خاکی با نسبت معین از پرلیت و ماسه، در فیتتوترون در دمای 22 درجه سانتیگراد و رطوبت 70%، نسبت طول روز به طول شب 8:16 با شرایط کشت یکسان برای همه گیاهان، کاشته شد. پس از گذشت 21 روز از کشت، تیمار گیاهان آغاز گردید. تیمار بطور کوتاه مدت (4 روزه) و بلند مدت (8 روزه) برای سه تنش، شوری NaCl(200mM) ، CaCl2(40mM) و خشکیPEG6000(10%) اعمال شد. RNA کل به روش تریزول از نمونه‌ها استخراج و کیفیت RNA از طریق اسپکتروفتومتری و الکتروفورز ژل آگارز تعیین شد. cDNA با استفاده از RNA استخراج شده و کیت cDNA (Fermentas) طبق دستورالعمل شرکت سازنده ساخته شد و سپس RT-PCR تحت شرایط شخص اعمال گردید. ژن GAPDH به عنوان ژن رفرنس داخلی استفاده شد. محصولات RT-PCR روی ژل آگارز 5/1درصد حاوی اتیدیوم بروماید 5/0 میکروگرم بر میلی‌لیتر جداسازی و با استفاده از سیستم Gel Logic 212 Pro Carestream, USA عکس‌برداری شدند. شدت (intensity) باندها با استفاده از نرم افزار Image J اندازهگیری و نمودارها با استفاده از excel 2007 رسم شد. آنالیز آماری با نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج طبق نتایج به‌دست آمده از آنالیز نیمه کمی RT-PCR میزان بیان ژن‌های ZmPIP1,5 ,ZmPIP1,2 در برگ گیاهانی که تحت تنش های مختلف قرار گرفتند نسبت به برگ گیاهان شاهد الگوی بیان متفاوتی(کاهش یا افزایش) از خود نشان می‌دهند. نتایج ما نشان داد که ژن‌های خانواده ZmPIP برای دریافت موثر تغییرات محیطی ضرورت دارد. نتیجه گیری در این پژوهش، مشاهده شد با اعمال تنش روی گیاه الگوی بیان ژن در خانواده ZmPIP تغییر کرد، در بین تنشهای اعمال شده با توجه به آنالیز RT-PCR و بررسی میزان بیان نسبی ژن‌ها، تنش CaCl2(40mM)، و به‌خصوص خشکی PEG(10%) دارای اثرات مشخصی در تغییر الگوی بیان ژن‌های بررسی شده داشتند که نشان‌دهنده اثرگذاری این تیمارها بر بیان آن ژن‌ها است. به‌طور کلی افزایش یا کاهش میزان بیان ژن نشان‌دهنده درک تنش توسط گیاه و پاسخ به آن میباشد. جالب توجه اینکه حتی الگوی بیان ژن تحت تیمار کوتاه مدت و بلندمدت برای برخی ژن‌ها متفاوت مشاهده شد، این مسئله بیانگر تغییر روند ملکولی در گیاه طی مدت زمانهای متفاوت اعمال تنش بر آن، در پاسخ به تنش هاست.
حمید سودائی زاده؛ مریم شمسایی؛ مهدیه تجملیان؛ سید علی‌محمد میرمحمدی میبدی؛ محمدعلی حکیم زاده
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر تنش خشکی بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک گیاه دارویی آویشن قره باغی (Thymus fedtschenko) آزمایشی در سال 1393 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه یزد اجرا شد. تیمارهای رطوبتی شامل 100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی بودند که بر اساس طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شدند. نتایج نشان داد که تأثیر تنش خشکی بر محتوی کلروفیل a، کلروفیل ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر تنش خشکی بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک گیاه دارویی آویشن قره باغی (Thymus fedtschenko) آزمایشی در سال 1393 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه یزد اجرا شد. تیمارهای رطوبتی شامل 100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی بودند که بر اساس طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شدند. نتایج نشان داد که تأثیر تنش خشکی بر محتوی کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، پرولین و گنجایش نسبی آب برگ در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود ولی بر میزان قند محلول اثر معنیداری نداشت. افزایش تنش خشکی موجب افزایش محتوی پرولین و گنجایش نسبی آب برگ شد، به طوریکه کمترین مقدار این شاخصها در تیمار 100 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. بیشترین مقدار کلروفیل a، b و کلروفیل کل به ترتیب با 0/48، 167/ 0 و0/663 میلی گرم در گرم، مربوط به تیمار 25 درصد و کمترین مقدار این شاخصها مربوط به تیمار 100 درصد ظرفیت زراعی بود. درمجموع نتایج این تحقیق نشان داد که آویشن قرهباغی با بهکارگیری برخی مکانیسمهای دفاعی از قبیل افزایش پرولین و محتوای کلروفیل قابلیت سازگاری با شرایط خشک را دارا میباشد.
دوره 9، شماره 4 ، بهمن 1395، صفحه 428-428
چکیده
دکتر علی ایزانلو دانشگاه بیرجند دکتر حسین بشارتی موسسه تحقیقات خاک و آب دکتر عباس بیابانی ...
بیشتر
دکتر علی ایزانلو دانشگاه بیرجند دکتر حسین بشارتی موسسه تحقیقات خاک و آب دکتر عباس بیابانی دانشگاه گنبد کاووس دکتر علیرضا پیرزاد دانشگاه ارومیه مهندس حسن حمیدی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی دکتر عباس خاشعی سیوکی دانشگاه بیرجند دکتر مهدی خیاط دانشگاه بیرجند دکتر سرور خرم دل دانشگاه فردوسی مشهد دکتر اشکبوس دهداری دانشگاه یاسوج دکتر محبوبه زارع مهرجردی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران دکتر عاطفه صبوری دانشگاه گیلان دکتر زهره علیزاده دانشگاه بیرجند دکتر الهیار فلاح موسسه تحقیقات برنج کشور دکتر حسین علی فلاحی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران دکتر حمید رضا فلاحی دانشکده کشاورزی سرایان، دانشگاه بیرجند دکتر اسماعیل قلی نژاد دانشگاه پیام نور مرکز ارومیه دکتر مسعود قدسی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی دکتر علی گزنچیان مرکز تحقیقات کشاورزی ومنابع طبیعی استان خراسان رضوی
