تنش خشکی
بهروز صالحی اسکندری؛ جلیل عباس پور؛ امیر حسین فرقانی
چکیده
خشکی یکی از مهمترین فاکتورهای محدود کننده رشد و نمو گیاهان است. این تحقیق به منظور شناسایی برخی مکانیسم‌های تحمل به تنش خشکی حاصل از کاربرد پلی‌اتیلن‌گلیکول 6000(PEG) در دو رقم حساس (Po4) و متحمل (Ag) گیاه کلزا به‌ترتیب در دو مرحله جوانه‌زنی (0، 0.14-، 0.48-، 0.71- و 1.17- مگاپاسکال) و مرحله رویشی (0، 0.29-، 0.48- و 0.71- مگاپاسکال)، انجام گرفت. نتایج مشخص نمود ...
بیشتر
خشکی یکی از مهمترین فاکتورهای محدود کننده رشد و نمو گیاهان است. این تحقیق به منظور شناسایی برخی مکانیسم‌های تحمل به تنش خشکی حاصل از کاربرد پلی‌اتیلن‌گلیکول 6000(PEG) در دو رقم حساس (Po4) و متحمل (Ag) گیاه کلزا به‌ترتیب در دو مرحله جوانه‌زنی (0، 0.14-، 0.48-، 0.71- و 1.17- مگاپاسکال) و مرحله رویشی (0، 0.29-، 0.48- و 0.71- مگاپاسکال)، انجام گرفت. نتایج مشخص نمود با افزایش خشکی درصد جوانه‌زنی و طول ساقه‌چه کاهش یافته، به‌طوری که در پایین‌ترین پتانسیل آبی به صفر رسید، در حالی‌که طول ریشه‌چه ابتدا در پتانسیل اسمزی 0.14- مگاپاسگال افزایش و سپس با کاهش پتانسیل آب محیط کاهش یافت. در مرحله دوم، میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی با افزایش شدت تنش کم‌آبی روند افزایشی داشت، به-طوری که بیشترین افزایش تحت تنش متوسط در رقم حساس و در رقم متحمل تحت تنش شدید مشاهده شد. همچنین میزان پرولین تا تنش خشکی متوسط افزایش یافت که مقدار افزایش در رقم متحمل به‌طور معنی‌داری بیش از رقم حساس بود. بررسی فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز نشان داد به‌غیر از سطح خشکی شدید بین سایر تیمارها اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده نشد و فعالیت این آنزیم در ریشه گیاه متحمل بیش از گیاه حساس بود. در مجموع با توجه به بالا بودن میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی، پرولین و فعالیت گایاکول پراکسیداز در رقم متحمل می‌توان پیشنهاد نمود افزایش کارایی فتوسنتز تحت تنش در نتیجه‌ی افزایش رنگیزه‌های فتوسنتزی، حذف موثرتر گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) به‌دلیل بالا بودن فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز، کاروتنوئیدها و سازگاری بیشتر حاصل از تجمع پرولین، بخشی از سازوکارهای مقاومت به کم‌آبی در رقم متحمل به حساب می‌آیند.
محمد حسین بناکار؛ غلامحسن رنجبر
چکیده
وسعت و پراکنش اراضی شور در کشور، کمبود منابع آبی متعارف و استعداد گیاهان شورپسند در تولید علوفه موجب شده است تا این گیاهان برای جبران بخشی از کمبود علوفه مورد توجه قرار گیرند. این تحقیق به منظور معرفی گیاهان شورپسند جهت تولید علوفه درگلخانه مرکز ملی تحقیقات شوری و عرصه های شور ایستگاه تحقیقات شوری چاه افضل یزد بر روی 14گونه شورپسند ...
بیشتر
وسعت و پراکنش اراضی شور در کشور، کمبود منابع آبی متعارف و استعداد گیاهان شورپسند در تولید علوفه موجب شده است تا این گیاهان برای جبران بخشی از کمبود علوفه مورد توجه قرار گیرند. این تحقیق به منظور معرفی گیاهان شورپسند جهت تولید علوفه درگلخانه مرکز ملی تحقیقات شوری و عرصه های شور ایستگاه تحقیقات شوری چاه افضل یزد بر روی 14گونه شورپسند انجام گرفت. در این تحقیق، گونه های مورد نظر در گلخانه تکثیر شده و سرعت و درصد سبز شدن بذور آنها مورد مطالعه قرار گرفت. گونه هایی که سبزشدن بالایی داشتند برای آزمایشهای بعدی انتخاب گردیده و در زمین اصلی نشاءهای دو ماهه با فواصل 1/5 متر در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرارکشت شده و با آب دارای شوری 8 دسی زیمنس بر متر آبیاری شدند. پس از 6 ماه گیاهان برداشت شده و میزان استقرار، عملکرد و اجزای عملکرد علوفه مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد گونه Kochia indicaبیشترین مقدار عملکرد علوفه تر و خشک (به ترتیب 15/5 و 6/9 تن در هکتار) را تولید کرد. همچنین، این گونه بالاترین مقدار سبز شدن بذور (100%) و بیشترین مقدار سرعت سبز شدن (5/5 عدد در روز) را دارا بود. پس از آن گونه Atriplex halimus بالاترین مقدار عملکرد (9/7 تن در هکتار علوفه تر و 3/5 تن در هکتار علوفه خشک) و نیز بالاترین میزان سبز شدن (95%) و سرعت سبز شدن (4/83 عدد در روز) را به خود اختصاص داد. بنابراین، گونه های K. indica و A. halimus دارای برتری بوده و کاشت آنها بهعنوان گونه های شورپسند برتر برای تولید علوفه و احیاء مراتع در مناطق شور پیشنهاد می گردد.
اعظم زینلی؛ همایون فرهنگ فر؛ احمد ریاسی؛ حجت ضیائی
چکیده
در یک آزمایش، اثر منابع آنتی اکسیدانی معدنی (سلنیت سدیم) و آلی (زردچوبه) بر پارامتر های رشد جوجه های گوشتی سویه تجاری راس با استفاده از معادله رشد گومپرتز در شرایط تنش گرمایی بررسی شد. برای این منظور تعداد 180 قطعه جوجه یکروزه در دو جنس نر و ماده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با روش فاکتوریل 3 × 2 (6 تیمار و 3 تکرار) مورد استفاده ...
بیشتر
در یک آزمایش، اثر منابع آنتی اکسیدانی معدنی (سلنیت سدیم) و آلی (زردچوبه) بر پارامتر های رشد جوجه های گوشتی سویه تجاری راس با استفاده از معادله رشد گومپرتز در شرایط تنش گرمایی بررسی شد. برای این منظور تعداد 180 قطعه جوجه یکروزه در دو جنس نر و ماده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با روش فاکتوریل 3 × 2 (6 تیمار و 3 تکرار) مورد استفاده قرار گرفتند. جیره های آزمایشی شامل (1) جیره کنترل؛ (2) جیره کنترل+ 5 گرم در کیلوگرم زردچوبه؛ (3) جیره کنترل+ 10 گرم در کیلوگرم زردچوبه؛ (4) جیره کنترل + 3/0 میلیگرم در کیلوگرم سلنیت سدیم؛ (5) جیرهی کنترل + 3/0 میلیگرم در کیلوگرم سلنیت سدیم+ 5 گرم در کیلوگرم زردچوبه و (6) جیرهی کنترل + 3/0 میلیگرم در کیلوگرم سلنیت سدیم+ 10 گرم در کیلوگرم زردچوبه بود. تنش گرمایی (35 درجه سانتی گراد) در طول هفته های 5 و 6 اعمال شد. نتایج نشان داد که مقدار 10 گرم در کیلوگرم زردچوبه موجب افزایش زمان تغییر منحنی سرعت رشد، وزن پایانی و وزن بدن در زمان تغییر منحنی رشد شد، اما بین سطوح 5 و 10 گرم در کیلوگرم زردچوبه تفاوت معنی داری دیده نشد. نتایج حاصل از اثر متقابل بین جنس و سلنیوم بر وزن پایانی نشان داد که استفاده از سلنیوم موجب تفاوت معنی دار (05/0p<) در وزن پایانی در جنس نر و ماده بود و جوجه های نت ترذیه شده با سلنیوم در مقایسه با جوجه های ماده تغذیه شده، وزن بیشتری داشتند.
