محمد ضابط؛ سامان صدیق؛ علیرضا صمدزاده
چکیده
به‌منظور بررسی عملکرد و اجزای آن تحت تنش خشکی آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و ده تیمار در دو شرایط آبیاری معمول و تنش خشکی در سال 1390-1389 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی بیرجند به اجرا در آمد. صفات موردبررسی شامل تاریخ 50 درصد گلدهی، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، طول غلاف، تعداد دانه در غلاف، ...
بیشتر
به‌منظور بررسی عملکرد و اجزای آن تحت تنش خشکی آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و ده تیمار در دو شرایط آبیاری معمول و تنش خشکی در سال 1390-1389 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی بیرجند به اجرا در آمد. صفات موردبررسی شامل تاریخ 50 درصد گلدهی، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، طول غلاف، تعداد دانه در غلاف، تعداد شاخه فرعی، تعداد غلاف در ساقه اصلی، تعداد غلاف در شاخه فرعی و تعداد کل غلاف در بوته بود. نتایج حاصل از مقایسه میانگین نشان داد که ژنوتیپ‌های هایولا 308 و لیکورد دارای بیشترین عملکرد دانه در شرایط معمول و ژنوتیپ‌های هایولا 308 و مودنا دارای بیشترین عملکرد دانه در شرایط تنش بودند. نتایج تجزیه همبستگی نشان داد که در شرایط معمول عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیک و در شرایط تنش عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد غلاف در شاخه فرعی و تعداد کل غلاف در بوته در سطح احتمال 1 درصد همبستگی دارند. تجزیه رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که در شرایط معمول عملکرد بیولوژیک و در شرایط تنش شاخص برداشت تأثیرگذارترین عوامل بر عملکرد دانه بودند. تجزیه به عاملها نشان داد که چهار عامل در شرایط معمول 85 درصد و در شرایط تنش 86/6 درصد از کل تغییرات واریانس را توجیه نمودند. به‌طور کل معلوم شد که ژنوتیپ هایولا 308 و لیکورد دارای عملکرد دانه بالایی در هر دو شرایط آبیاری بود، اما ژنوتیپ مودنا تنها عملکرد دانه بالایی در شرایط تنش داشت.
محمد ضابط؛ علیرضا صمد زاده؛ علی شوروزدی
چکیده
به‌منظور بررسی عملکرد و اجزای آن و تعیین مهمترین صفات مؤثر بر عملکرد، هفت ژنوتیپ آفتابگردان تحت دو شرایط آبیاری نرمال و تنش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی هرکدام با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بیرجند در سال زراعی 90-1389 کشت شدند. تیمارهای آزمایش عبارت از دو سطح نرمال و تنش بودند. صفات مورداندازه‌گیری عبارت از عملکرد دانه، ...
بیشتر
به‌منظور بررسی عملکرد و اجزای آن و تعیین مهمترین صفات مؤثر بر عملکرد، هفت ژنوتیپ آفتابگردان تحت دو شرایط آبیاری نرمال و تنش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی هرکدام با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بیرجند در سال زراعی 90-1389 کشت شدند. تیمارهای آزمایش عبارت از دو سطح نرمال و تنش بودند. صفات مورداندازه‌گیری عبارت از عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد دانه در طبق، قطر طبق، ارتفاع بوته، طول و عرض برگ، تعداد برگ، قطر بالا و پایین ساقه، طول دمبرگ، فاصله طبق تا زمین و فاصله بلندترین نقطه ساقه از زمین بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس ساده نشان داد که صفات فاصله طبق تا زمین، قطر پایین ساقه، تعداد برگ، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در هردو شرایط اختلاف معنی‌داری را در بین ارقام موردمطالعه داشتند. تجزیه واریانس مرکب نشان داد که ژنوتیپ‌هایموردنظر ازلحاظ کلیه صفات به‌استثنای طول برگ تفاوت معنی‌داری را باهم در هر دو محیط دارند و اثرات تنش بر روی صفات عملکرد، وزن هزار دانه و قطر طبق معنی‌داراست.در شرایط نرمال همبستگی عملکرد با صفات تعداد دانه در طبق، فاصله بالاترین نقطه ساقه از زمین، طول و عرض برگ، طول دمبرگ، قطر بالا و پایین ساقه، وزن هزار دانه و قطر طبق و در شرایط تنش همبستگی عملکرد تنها با تعداد دانه در طبق معنی‌دار شد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، قطر طبق و طول دمبرگ تأثیرگذارترین صفات بر عملکرد در دو شرایط هستند. تجزیه علیت تعداد دانه در طبق را مؤثرترین صفت در عملکرد دانه نشان داد. تجزیه به عاملها باعث شناسایی 3 عامل (توجیه 79/37 درصد از تغییرات کل داده ها) در شرایط نرمال و 5 عامل(توجیه 86/88 درصد از تغییرات کل دادهها) در شرایط تنش گردید. تجزیه خوشه‌ای ارقام را به ترتیب در دو و سه دسته در شرایط نرمال و تنش دسته تقسیم‌بندی نمود.
محمد ضابط؛ صادق بهامین؛ صادق قریشی؛ حسین صادقی؛ سید غلامرضا موسوی
چکیده
کمبود آب مهمترین عامل محدود کننده برای دستیابی به عملکرد پتانسیل گیاهان زراعی بهخصوص در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب میشود. نیتروژن نیز از مهمترین عوامل محدودکننده تولید محصولات کشاورزی است. به منظور بررسی تاثیر کم آبیاری و کود نیترژون بر عملکرد علوفه و وزن تر و خشک اندامهای هوایی ارزن علوفه ای نوتریفید، آزمایشی ...
بیشتر
کمبود آب مهمترین عامل محدود کننده برای دستیابی به عملکرد پتانسیل گیاهان زراعی بهخصوص در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب میشود. نیتروژن نیز از مهمترین عوامل محدودکننده تولید محصولات کشاورزی است. به منظور بررسی تاثیر کم آبیاری و کود نیترژون بر عملکرد علوفه و وزن تر و خشک اندامهای هوایی ارزن علوفه ای نوتریفید، آزمایشی در سال 1385به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند انجام شد. سطوح آبیاری (تامین 50 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و مقادیر کود نیترژون (صفر، 75، 150 و 225 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) به ترتیب به عنوان فاکتورهای اصلی و فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که هر دو عامل آبیاری و نیتروژن اثر معنی داری بر وزن تر و خشک برگ، ساقه و علوفه ی ارزن، در مجموع دو مرحله برداشت داشتند، اما اثر متقابل تیمارهای آزمایش بر هیچ یک از این صفات معنی دار نبود. مجموع عملکرد تر ارزن علوفه ای، با کاهش آبیاری از 40/72 به 24/92 تن در هکتار و عملکرد علوفه خشک نیز از 8/94 به 5/34 تن درهکتار تقلیل پیدا کرد. با افزایش مصرف نیتروژن تا میزان 225 کیلوگرم در هکتار، عملکرد تر و خشک کل به ترتیب 79/8 و 81/2 درصد نسبت به تیمار عدم مصرف نیتروژن افزایش یافت. بطور کلی میتوان نتیجه گرفت که آبیاری و نیتروژن دو عامل مؤثر در تعیین عملکرد علوفه ی ارزن علوفه ای هستند.
