محمدرضا رفیع؛ محمود صلحی؛ مریم جواد زاده
چکیده
به منظور بررسی اثر کاربرد محرک‌های رشد گیاهی بر خصوصیات کمی و کیفی گندم در شرایط نرمال تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت کرتهای یک‌بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان به مدت یک سال زراعی (97-1396) اجرا شد. کرت اصلی دور آبیاری در دو سطح 70 و 130 میلی‌متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A و کرت ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر کاربرد محرک‌های رشد گیاهی بر خصوصیات کمی و کیفی گندم در شرایط نرمال تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت کرتهای یک‌بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان به مدت یک سال زراعی (97-1396) اجرا شد. کرت اصلی دور آبیاری در دو سطح 70 و 130 میلی‌متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A و کرت فرعی در چهار سطح شامل کاربرد محرک‌های رشد گیاهی اسید آمینه، اسید فولویک و عصاره جلبک دریایی و شاهد (کاربرد کودهای شیمیایی مطابق آزمون خاک) بودند. اسید آمینه، اسید فولویک و عصاره جلبک دریایی بصورت محلول‌پاشی با غلظت 5 در هزار در دو مرحله پنجه زنی و ظهور سنبله استفاده شدند. محرک‌های رشد صرف نظر از نوع ماده مصرفی سبب افزایش معنی‌دار عملکرد دانه نسبت به شاهد گردید. بیشترین ارتفاع بوته، عملکرد و اجزای عملکرد و دانه در مصرف اسید آمینه بدست آمد. مصرف اسید آمینه باعث بیشترین افزایش معنی‌دار نیتروژن، پتاسیم و آهن دانه نسبت به شاهد شد در حالی‌که عصاره جلبک دریایی باعث حداکثر افزایش معنی‌دار فسفر، روی و منگنز دانه نسبت به شاهد گردید. تنش خشکی باعث کاهش معنی‌دار ارتفاع بوته، تعداد سنبله در متر مربع، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عناصر غذایی دانه شد. هم‌چنین تنش خشکی باعث کاهش معنی‌دار عناصر غذایی دانه شد. اثر متقابل دور آبیاری و کاربرد محرک‌های رشد بر روی عملکرد دانه نشان داد که مصرف محرک‌های رشد نه تنها سبب جبران تنش خشکی شدند، بلکه کاربرد اسید آمینه و جلبک دریایی در شرایط تنش خشکی موجب افزایش معنی‌دار عملکرد دانه نسبت به عدم مصرف این ترکیبات در شرایط آبیاری مطلوب شدند. بنابراین، استفاده از اسید آمینه یا جلبک دریایی به عنوان راهکاری مناسب جهت افزایش عملکرد گندم در شرایط نرمال و تنش خشکی توصیه می‌شوند.
مرتضی ایرجی مارشک؛ محمد مقدم
چکیده
به منظور بررسی تاثیر قارچ‌های مایکوریزا بر خصوصیات رشدی و جذب عناصر جعفری مکزیکی (.Tagetes minuta L) تحت تنش شوری آزمایش گلدانی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. فاکتور اول کاربرد قارچ میکوریزا در سه سطح (عدم تلقیح، Rhizophagus intradices و Funnetiformis mosseae) و فاکتور دوم شامل 4 سطح شوری آب ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر قارچ‌های مایکوریزا بر خصوصیات رشدی و جذب عناصر جعفری مکزیکی (.Tagetes minuta L) تحت تنش شوری آزمایش گلدانی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. فاکتور اول کاربرد قارچ میکوریزا در سه سطح (عدم تلقیح، Rhizophagus intradices و Funnetiformis mosseae) و فاکتور دوم شامل 4 سطح شوری آب آبیاری (0، 40، 80 و 120 میلی‌مولار کلرید سدیم) بود. نتایج نشان داد کلیه صفات رشدی در اثر تنش شوری به شدت کاهش یافتند و کاربرد مایکوریزا باعث تعدیل اثرات مضر شوری و مقاومت گیاه به شوری گردید. بیشترین تعداد گره (12.89)، قطر ساقه (7.49 میلی‌متر)، ارتفاع بوته (65.75 سانتی‌متر) و تعداد شاخه جانبی (23.33) در تیمار بدون تنش شوری همراه با کاربرد قارچ مایکوریزا رایزوفاجوس اینترادیکس حاصل شد. با افزایش شوری میزان فسفر، کلسیم، سدیم، کلر و نیتروژن برگ افزایش و در مقابل میزان پتاسیم، منگنز، روی و آهن آن کاهش یافت. بیشترین میزان فسفر برگ (8.5 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک برگ) در بالاترین سطح تنش شوری و کاربرد قارچ فونتی فورمیس موسهآ، بیشترین میزان سدیم (33/123 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک برگ) و کلر برگ (63.09 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن خشک برگ) در تیمار 120 میلی‌مولار شوری و بدون کاربرد مایکوریزا مشاهده شد. این در حالی‌است که بیشترین میزان پتاسیم برگ (6.23 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک برگ) در تیمار فاقد شوری و بدون کاربرد قارچ‌های مایکوریزا، بیشترین میزان منگنز برگ (143.91 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن خشک برگ) در تیمار 40 میلی‌مولار شوری و کاربرد موسهآ و بیشترین میزان روی برگ (7.12 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن خشک برگ) در تیمار فاقد شوری و کاربرد موسهآ ثبت شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که شوری سبب کاهش میزان رشد و کاربرد مایکوریزا در این شرایط باعث بهبود رشد و جذب عناصرغذایی شد.استفاده از قارچ‌های مایکوریزا بخصوص فونتیفورمیس موسهآ به عنوان یک راهکار مناسب برای افزایش مقاومت به شوری در گیاه جعفری مکزیکی توصیه میگردد.
میثم قائدی جشنی؛ سید محسن موسوی نیک
چکیده
خشکی یکی از مهمترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان در سراسر جهان است که تقریباً تولید 25 درصد اراضی جهان را محدود ساخته است. به‌منظور بررسی تأثیر تنش خشکی و سطوح مختلف کود فسفر و روی، بر صفات کمی و عملکرد اسانس گیاه داروئی بابونه آلمانی (Matricaria recutita L.) رقم تتراپلوئید گورال، آزمایشی به‌صورت کرتهای خردشده فاکتوریل در قالب طرح بلوک ...
بیشتر
خشکی یکی از مهمترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان در سراسر جهان است که تقریباً تولید 25 درصد اراضی جهان را محدود ساخته است. به‌منظور بررسی تأثیر تنش خشکی و سطوح مختلف کود فسفر و روی، بر صفات کمی و عملکرد اسانس گیاه داروئی بابونه آلمانی (Matricaria recutita L.) رقم تتراپلوئید گورال، آزمایشی به‌صورت کرتهای خردشده فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل در سال زراعی 92-1391 اجرا گردید. رژیم آبیاری در سه سطح شامل 75% ظرفیت مزرعه (ملایم)، 50% ظرفیت مزرعه (تنش متوسط) و 25% ظرفیت مزرعه (تنش شدید)، به‌عنوان عامل اصلی و سطوح کود سوپر فسفات تریپل CaH4P2O8 در سه سطح شامل صفر، 150 و300 کیلوگرم در هکتار و در ترکیب فاکتوریل با سطوح کود سولفاتروی (ZnSO4(H2O در دو سطح شامل صفر و 30 کیلوگرم در هکتار به‌عنوان عامل فرعی لحاظ شد. صفات اندازهگیری شامل ارتفاع بوته، تعداد گل در بوته، قطر گل، عملکرد گل تازه، عملکرد گل خشک، طول ریشه و عملکرد اسانس بود. نتایج آزمایش نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش معنی‌دار میانگین تمام صفات مورفولوژیک به جز طول ریشه گیاه گردید. اما بااین‌حال عملکرد اسانس در شرایط تنش متوسط کاهش معنیداری نشان نداد. کاربرد کود فسفر تا میزان 150 کیلوگرم و کود روی به میزان 30 کیلوگرم در هکتار باعث افزایش مقادیر صفات مورفولوژیک و اسانس شد. مصرف زیاد کود فسفر (300 کیلوگرم در هکتار) اثرات منفی در عملکرد بابونه داشت. به‌طورکلی نتایج این آزمایش نشان داد که اعمال تنش متوسط (50 درصد ظرفیت مزرعه) به همراه مصرف 150 کیلوگرم کود فسفر و 30 کیلوگرم کود روی در هکتار، می‌تواند باعث بهبود عملکرد اسانس بابونه آلمانی گردد.
