اصلاح گیاهان برای شرایط تنش
پروانه قلی زاده سرچشمه؛ جلال صبا؛ حسن امیری اوغان؛ فرید شکاری؛ امیر قلی زاده
چکیده
بهمنظور بررسی روابط بین عملکرد و صفات فنولوژیک و زراعی و تعیین روابط بین این صفات در ژنوتیپهای بهاره کلزا هفت لاین با پنج تستر در سال 98-1397 تلاقی داده شدند. دورگها بههمراه 12 والد در شرایط آبیاری نرمال و تنش خشکی انتهای فصل ارزیابی شدند. نتایج همبستگی صفات در شرایط نرمال نشان داد عملکرد دانه با صفات تعداد خورجین در بوته، تعداد خورجین ...
بیشتر
بهمنظور بررسی روابط بین عملکرد و صفات فنولوژیک و زراعی و تعیین روابط بین این صفات در ژنوتیپهای بهاره کلزا هفت لاین با پنج تستر در سال 98-1397 تلاقی داده شدند. دورگها بههمراه 12 والد در شرایط آبیاری نرمال و تنش خشکی انتهای فصل ارزیابی شدند. نتایج همبستگی صفات در شرایط نرمال نشان داد عملکرد دانه با صفات تعداد خورجین در بوته، تعداد خورجین در شاخههای فرعی، قطر ساقه در ارتفاع 20 سانتیمتری، تعداد دانه در خورجین و تعداد شاخههای فرعی دارای همبستگی مثبت و معنیدار بود. در شرایط تنش خشکی انتهای فصل، صفات تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین و قطر خورجین، دارای همبستگی مثبت و معنیدار و روز تا شروع گلدهی دارای همبستگی منفی و معنیدار با عملکرد دانه بودند. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه مسیر در هر دو شرایط آزمایش، صفات تعداد خورجین در بوته، وزن هزاردانه، تعداد دانه در خورجین و ارتفاع اولین خورجین از سطح زمین دارای اثرات مستقیم مثبت و روز تا رسیدگی فیزیولوژیک دارای اثرت مستقیم منفی بر روی عملکرد دانه بودند. همچنین، طول ساقه اصلی در شرایط آبیاری نرمال و تعداد خورجین در شاخههای فرعی در شرایط تنش خشکی آخر فصل دارای اثرات مستقیم منفی بر روی عملکرد دانه بودند. با اینحال، تمام این اثرات مستقیم منفی توسط اثرات غیرمستقیم مثبت از طریق سایر صفات خنثی شده و غیرمعنیدار شدن ضرایب همبستگی صفات مزبور با عملکرد دانه را موجب گردید. بهطورکلی، در هر دو شرایط آبیاری نرمال و تنش خشکی انتهای فصل، تعداد خورجین در بوته و تعداد دانه در خورجین سهم بالایی از تغییرات کل را در بر داشته و مؤثرترین صفات بر عملکرد دانه بودند. از اینرو، با توجه به اینکه این صفات وراثتپذیری بیشتری نسبت به عملکرد دانه دارند، گزینش در جهت افزایش آنها میتواند برای بهبود غیرمستقیم عملکرد دانه در برنامههای بهنژادی قابل توصیه باشد.
امیر قلی زاده؛ حمید دهقانی؛ مصطفی خدادادی
چکیده
برای بهبود صفت پیچیدهای مانند عملکرد، یکی از مؤثرترین روشها در گزینش ژنوتیپهای مطلوب، استفاده از گزینش غیرمستقیم برای عملکرد از طریق اجزای عملکرد و صفات وابسته به عملکرد میباشد. در این مطالعه بهمنظور درک روابط ژنتیکی بین خصوصیات کمی و کیفی گشنیز و انتخاب شاخصهای گزینش غیرمستقیم، نتاج حاصل از تلاقی دیآلل 6 ژنوتیپ گشنیز ...
بیشتر
برای بهبود صفت پیچیدهای مانند عملکرد، یکی از مؤثرترین روشها در گزینش ژنوتیپهای مطلوب، استفاده از گزینش غیرمستقیم برای عملکرد از طریق اجزای عملکرد و صفات وابسته به عملکرد میباشد. در این مطالعه بهمنظور درک روابط ژنتیکی بین خصوصیات کمی و کیفی گشنیز و انتخاب شاخصهای گزینش غیرمستقیم، نتاج حاصل از تلاقی دیآلل 6 ژنوتیپ گشنیز در نسلهای F1 و F2 موردارزیابی قرار گرفتند. ژنوتیپهای موردبررسی در سه شرایط متفاوت آبیاری بهطور جداگانه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در هر آزمایش در سال زراعی 95-1394 مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات ارتفاع گیاه، تعداد برگ، تعداد شاخه در گیاه، تعداد چتر در گیاه، تعداد چتر بارور در گیاه، تعداد دانه در گیاه، وزن هزار دانه، وزن دانه در گیاه یا عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، میزان اسانس دانه، میزان روغن دانه، عملکرد اسانس، عملکرد روغن، محتوای کلروفیل SPAD، کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفبل کل، کارتنوئید، میزان رطوبت نسبی و نشت یونی مورد اندازهگیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که صفات روز تا گلدهی، محتوای کلروفیل SPAD، میزان رطوبت نسبی، تعداد دانه و وزن هزار دانه با توجه به همبستگی ژنتیکی معنیدار با عملکرد دانه و داشتن کنترل ژنتیکی افزایشی و وراثتپذیری خصوصی بالا، میتوانند بهعنوان شاخصهای مناسب در برنامههای اصلاحی برای انتخاب ژنوتیپهای با عملکرد دانه بالا در شرایط تنش خشکی در مزرعه مورد استفاده قرار گیرند. همچنین با توجه به همبستگی ژنتیکی مثبت بین عملکرد دانه با سایر صفات مهم اقتصادی (میزان اسانس دانه، میزان روغن دانه، عملکرد اسانس و عملکرد روغن) در شرایط بدون تنش و تنش خشکی میتوان نتیجه گرفت که بهبود عملکرد دانه باعث بهبود همزمان صفات اقتصادی دیگر میشود.
امیر قلی زاده؛ حمید دهقانی؛ مصطفی خدادادی
چکیده
گشنیز یکی از مهمترین گیاهانی است که در صنایع دارویی استفاده میشود. به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی، نسلهای F2 حاصل از تلاقیهای یکطرفه شش توده بومی گشنیز شامل اصفهان، همدان، بوشهر، مازندران، مرکزی و البرز به همراه والدین مربوطه در مجموع 21 ژنوتیپ در سه شرایط متفاوت آبیاری (آبیاری ...
بیشتر
گشنیز یکی از مهمترین گیاهانی است که در صنایع دارویی استفاده میشود. به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی، نسلهای F2 حاصل از تلاقیهای یکطرفه شش توده بومی گشنیز شامل اصفهان، همدان، بوشهر، مازندران، مرکزی و البرز به همراه والدین مربوطه در مجموع 21 ژنوتیپ در سه شرایط متفاوت آبیاری (آبیاری نرمال، تنش ملایم و تنش شدید) به طور جداگانه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در هر آزمایش در سال زراعی 95-1394 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات اندازهگیری شده در این آزمایش شامل، ارتفاع گیاه، تعداد برگ، تعداد شاخه در گیاه، تعداد چتر در گیاه، تعداد چتر بارور در گیاه، تعداد میوه در گیاه، وزن هزار میوه، وزن میوه در گیاه یا عملکرد میوه، عملکرد بیولوژیک، محتوای اسانس میوه، عملکرد اسانس، محتوای کلروفیل، محتوای رطوبت نسبی و شاخص پایداری غشا یا نشت یونی بودند. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگینها نشان داد که اثر تنش خشکی بر کلیه صفات مورد بررسی معنیدار بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی اکثر صفات مورد بررسی کاهش یافتند در حالی که محتوای اسانس به طور معنیداری افزایش یافت. بیشترین محتوای اسانس در شرایط تنش ملایم مشاهده شد. همچنین در این مطالعه از شاخص تحمل به تنش (STI) بعنوان مناسبترین شاخص برای ارزیابی تحمل به خشکی ژنوتیپهای گشنیز استفاده شد. در بین ژنوتیپهای مورد بررسی، ژنوتیپ مازندران و تلاقیهای حاصل از این ژنوتیپ (البرز مازندران، مر کزی مازندران، اصفهان مازندران، مازندران همدان و مازندران بوشهر) متحملترین ژنوتیپها به خشکی شناخته شدند. بر پایه نتایج این پژوهش، به نظر میرسد بتوان از این ژنوتیپها به عنوان منابع حاوی ژنهای تحمل به خشکی برای اصلاح ژنوتیپهای با ظرفیت عملکرد اسانس و میوه بالا در مناطق خشک استفاده کرد.