تنش شوری
معصومه نصیری؛ بابک عندلیبی؛ سعید خماری؛ اسماعیل گلی کلانپا
چکیده
دانه لوبیا منبع عالی مواد مغذی در رژیم غذایی بشر در بسیاری از کشورها به شمار می‌رود. پژوهشی گلخانه‌ای به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در دو سال متوالی در چهار تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال های 1401-1400 و 1402-1401 اجرا گردید. فاکتورها شامل بیوچار آلی (تهیه شده از بید جنگلی) در چهار سطح (شاهد ...
بیشتر
دانه لوبیا منبع عالی مواد مغذی در رژیم غذایی بشر در بسیاری از کشورها به شمار می‌رود. پژوهشی گلخانه‌ای به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در دو سال متوالی در چهار تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال های 1401-1400 و 1402-1401 اجرا گردید. فاکتورها شامل بیوچار آلی (تهیه شده از بید جنگلی) در چهار سطح (شاهد بدون بیوچار، بیوچار اولیه 2.5 درصد وزنی در خاک و بیوچار اصلاح شده با فسفریک اسید و سولفوریک اسید 1.25 درصد وزنی در خاک) محلول پاشی سالیسیلیک اسید در سه سطح (شاهد بدون محلول پاشی، 0.5 و 1 میلی‌مولار) و شوری در سه سطح (0 ،4 و 8 دسی زیمنس بر متر) بودند. بالاترین ارتفاع بوته در سال اول و دوم آزمایش به ترتیب از تیمار 0.5 و یک میلی‌مولار سالیسیلیک اسید توأم با کاربرد بیوچار اولیه 2.5 درصد وزنی در شرایط عدم تنش شوری خاک به میزان 45.45 درصد نسبت به تیمار شاهد به دست آمد. کاربرد 0.5 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید با بیوچار اصلاح شده با فسفریک اسید در شرایط عدم شوری بالاترین تعداد برگ در بوته (20.1 عدد) را موجب شد. با افزایش غلظت شوری خاک، وزن خشک بوته لوبیا به طور معنیدار (72 درصد نسبت به تیمار شاهد) کاهش نشان داد. در شوری 8 دسی زیمنس بر متر، کاربرد سالیسیلیک اسید بالاخص توام با کاربرد بیوچار اولیه موجب بهبود دانه در غلاف ( 90.30 درصد) گردید. بالاترین تعداد گره در ریشه (11.3 گره) متعلق به ترکیب تیماری کاربرد 0.5 میلی‌مولار سالیسلیک اسید توأم با مصرف بیوچار ساده در شرایط عدم اعمال تنش شوری در خاک بود . مقدار افزایش 15.28 درصد نسبت به تیمار شاهد بود. کاربرد سالیسیلیک اسید در مقدار یک میلی‌مولار بدون کاربرد بیوچار و تحت شرایط شوری شدید، بالاترین وزن خشک ریشه به میزان 52.98 درصد نسبت به شاهد را موجب شد.
تنش خشکی
محسن شخم گر؛ محمد جواد ثقه الاسلامی؛ سید غلامرضا موسوی؛ رضا برادران
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر تنظیمکنندههای رشد بر عملکرد و ویژگیهای مورفوفنولوژیکی ارزن دم روباهی در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت کرتهای یک‌بار خردشده در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با 3 تکرار در دو سال زراعی 1396 و 1397 در مزرعه آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند انجام شد. تنش خشکی به‌عنوان عامل اصلی در سه سطح ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تأثیر تنظیمکنندههای رشد بر عملکرد و ویژگیهای مورفوفنولوژیکی ارزن دم روباهی در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت کرتهای یک‌بار خردشده در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با 3 تکرار در دو سال زراعی 1396 و 1397 در مزرعه آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند انجام شد. تنش خشکی به‌عنوان عامل اصلی در سه سطح شامل (آبیاری در حد 100، 70 و 30 درصد نیاز آبی گیاه به ترتیب شاهد، تنش متوسط و شدید) و محلول‌پاشی تنظیمکنندههای رشد به‌عنوان عامل فرعی در پنج سطح شامل (عدم محلول‌پاشی، محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک 1 میلی مولار، پوتریسین 1 میلی مولار، اسید هیومیک 1.5 کیلوگرم در هکتار و متانول 25 درصد حجمی) بودند. نتایج حاصله نشان داد با افزایش شدت تنش خشکی از تعداد روز تا ظهور پانیکول، تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک و طول دوره پر شدن دانه در هر دو سال کاسته شد. با کاهش نیاز آبی به 30 درصد، هر یک از صفات تعداد پانیکول بارور در مترمربع، تعداد دانه در پانیکول و وزن هزار دانه به ترتیب معادل 43.6، 34.2 و 10.4 درصد کاهش نشان دادند. بررسی اثر متقابل آبیاری در محلول‌پاشی نشان داد بهترین تیمار در شرایط آبیاری مطلوب، محلول‌پاشی اسید هیومیک بود که منجر به افزایش 28 درصدی عملکرد دانه نسبت به شاهد شد اما در شرایط تنش متوسط و شدید خشکی محلول‌پاشی متانول با بهبود 33 و 19.6 درصدی عملکرد دانه نسبت به شاهد در مقایسه با سایر تنظیمکنندههای رشد برتری داشت.
داریوش طالعی؛ ابوالفضل ریحانی
چکیده
تنش شوری یکی از عوامل محیطی است که بر روی رشد و نمو و ترکیبات ثانویه گیاهان تاثیر می گذارد. سالیسیلیک اسید به عنوان یک تنظیم کننده رشد درونی گیاهان نقش تعدیل کننده را ایفا میکند. برای بررسی واکنش های مورفوفیزیولوژیکی گیاه سیاه دانه به سالسیلیک اسید آزمایشی به صورت کرت های خرد شده با دو فاکتور بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام ...
بیشتر
تنش شوری یکی از عوامل محیطی است که بر روی رشد و نمو و ترکیبات ثانویه گیاهان تاثیر می گذارد. سالیسیلیک اسید به عنوان یک تنظیم کننده رشد درونی گیاهان نقش تعدیل کننده را ایفا میکند. برای بررسی واکنش های مورفوفیزیولوژیکی گیاه سیاه دانه به سالسیلیک اسید آزمایشی به صورت کرت های خرد شده با دو فاکتور بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که غلظت‌های مختلف شوری روی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی اثرات معنی داری دارد. بطوری که با افزایش غلظت شوری شاخص های رشد از قبیل تعداد شاخه جانبی، تعداد برگ وکلروفیل b و میزان فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز و مالون دی الدئید کاهش پیدا کرد، در حالیکه با افزایش غلظت شوری مقدار پرولین برگ و کاتالاز افزایش یافت. نتایج نشان داد با اعمال تیمار سالیسیلیک اسید تحت تنش شوری میزان کاهش شاخض های رشد ورنگریزه های فتوسنتزی تعدیل پیدا کرد. بطوری که در غلظت 3 دسی زیمنس بر متر شوری و 0.5 میلی مولار سالسیلیک اسید بیشترین تعداد شاخه جانبی، تعداد برگ و کلروفیلb بدست آمد، همچنین با افزایش سطح سالسیلیک اسید میزان پرولین وکاتالاز برگ افزایش یافت ولی با افزایش غلظت سالیسیلیک اسید میزان فعالیت مالون دی الدئید و سوپر اکسید دیسموتاز در برگ کاهش یافت. براساس نتایج بدست آمده میتوان نتیجه گیری کرد که گیاه سیاه دانه یک گیاه نیمه حساس به شوری بوده و تحمل این گیاه به شوری حداکثر 6 دسی زیمنس بر متر می باشد.
مهدی نقی زاده؛ رزیتا کبیری
چکیده
مقدمه تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی است که بر روی رشد و نمو گیاه تاثیر گذاشته و عملکرد را کاهش میدهد. سالیسیلیک اسید یک تنظیم کننده رشد است که نقش آن در ایجاد تحمل گیاهان به تنشهای محیطی از جمله تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفته است. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی اثر برگپاشی سالیسیلیک اسید در پاسخ به تنش خشکی در گیاه ...
بیشتر
مقدمه تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی است که بر روی رشد و نمو گیاه تاثیر گذاشته و عملکرد را کاهش میدهد. سالیسیلیک اسید یک تنظیم کننده رشد است که نقش آن در ایجاد تحمل گیاهان به تنشهای محیطی از جمله تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفته است. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی اثر برگپاشی سالیسیلیک اسید در پاسخ به تنش خشکی در گیاه ذرت میباشد. مواد و روشها به منظور بررسی برخی پاسخهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ذرت، رقم هیبرید سینگل کراس 704، به برگپاشی سالیسیلیک اسید در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1392 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سالیسیلیک اسید (0 و 1 میلی مولار) و تنش خشکی (100، 70 و 50 درصد ظرفیت زراعی) بودند. صفات مورد ارزیابی شامل ارتفاع بوته، وزن تر بوته، سطح برگ بوته، نشت یونی، محتوی نسبی آب برگ، رنگیزه های فتوسنتزی و آنزیمهای آنتی اکسیدان (شامل آسکوربات پراکسیداز، کاتالاز و پراکسیداز) بودند. یافته ها نتایج نشان داد که اعمال تنش خشکی در هر دو سطح، باعث کاهش معنیدار محتوی نسبی آب، کلروفیل a، b و کلروفیل کل، وزن تر بوته، طول ساقه و سطح برگ گردید و این کاهش در تنش 50 درصد ظرفیت زراعی شدیدتر بود. همچنین هر دو سطح تنش و به‌ویژه تنش 50 درصد ظرفیت زراعی، افزایش معنیدار نشت یونی و میزان فعالیت آنتی‌اکسیدان‌های آنزیمی کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز را به همراه داشت. در مقابل، برگپاشی بوته های ذرت در مرحله چهار برگی با سالیسیلیک اسید موجب افزایش محتوی نسبی آب، کلروفیل a، b و کلروفیل کل، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان، وزن تر بوته و سطح برگ در هر دو شرایط تنش و عدم تنش خشکی گردید که البته تأثیر مثبت سالیسیلیک اسید در شرایط تنش خشکی بیشتر از شرایط عدم تنش بود. افزون بر این، در بالاترین سطح خشکی مصرف سالیسیلیک اسید کاهش 20 درصدی نشت یونی را به همراه داشت. نتیجه گیری سالیسیلیک اسید با حفاظت گیاه در برابر تنش خشکی باعث بهبود رشد و افزایش مقاومت به تنش میگردد و در نهایت با توجه به ارزان بودن و در دسترس بودن سالیسیلیک اسید، استفاده از این ترکیب به‌صورت برون‌زا امکان کشت ذرت را در مناطق خشک و کم آب فراهم میکند.
هادی پیرسته انوشه؛ یحیی امام
چکیده
یکی از راه های جبران کاهش عملکرد گندم در اثر تنش خشکی، به عنوان مهمترین عامل محدودکننده عملکرد، می‌تواند کاربرد تنظیم کننده‌های رشد باشد. بدین منظور، تأثیر دو تنظیم کننده رشد سایکوسل و سالیسیلیک اسید بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه دو رقم گندم روشن و یاواروس در شرایط متفاوت آبیاری (مطلوب، تنش ملایم و تنش شدید) در پژوهشی دو مرحلهای ...
بیشتر
یکی از راه های جبران کاهش عملکرد گندم در اثر تنش خشکی، به عنوان مهمترین عامل محدودکننده عملکرد، می‌تواند کاربرد تنظیم کننده‌های رشد باشد. بدین منظور، تأثیر دو تنظیم کننده رشد سایکوسل و سالیسیلیک اسید بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه دو رقم گندم روشن و یاواروس در شرایط متفاوت آبیاری (مطلوب، تنش ملایم و تنش شدید) در پژوهشی دو مرحلهای در مزرعه تحقیقاتی (آزمایش اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی) و گلخانه تحقیقاتی (طرح کاملاً تصادفی) دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در سال زراعی 89-1388 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش شدید طول سنبله، تعداد دانه در سنبلک، تعداد دانه و سنبلک در سنبله، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت گردید. بیشترین و کمترین اثر خشکی به ترتیب مربوط به عملکرد بیولوژیک و وزن هزار دانه بود. کاربرد تنظیم کننده‌های رشد سبب افزایش طول سنبله، اجزای سنبله، وزن هزار دانه و عملکرد دانه گردید. کاربرد سالیسیلیک اسید با افزایش، و سایکوسل با کاهش عملکرد بیولوژیک همراه بود. سایکوسل همچنین شاخص برداشت را افزایش داد. پاسخ عملکرد و اجزای عملکرد دانه به تنش خشکی و کاربرد سایکوسل و سالیسیلیک اسید در رقم روشن نسبت به یاواروس بیشتر بود. به نظر می‌رسد که رقم روشن دارای عملکرد دانه بیشتر و رقم یاواروس دارای مقاومت بیشتری به تنش خشکی بود. اگرچه تنش خشکی موجب کاهش اغلب اجزای عملکرد گندم شد، لیکن تنظیمکنندههای رشد موجب جبران بخشی از کاهش عملکرد ناشی از خشکی گردیدند؛ بنابراین، این تنظیمکنندههای رشد به ویژه سایکوسل برای استفاده در شرایط تنش خشکی قابل توصیه می‌باشند.
