بهاره اسکندری؛ گودرز احمدوند؛ محمد علی ابوطالبیان
چکیده
به‌منظور بررسی عوامل محیطی بر مراحل جوانه زنی علف هرز تاتوره تماشایی چهار آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تکرار در سال 1396 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف شوری و خشکی در 6 سطح (صفر، 0.2-، 0.4-، 0.6-، 0.8- و 1- مگاپاسکال) و اثر اسیدیته با استفاده از محلولهای بافر با اسیدیته تنظیم شده 4 تا 9 موردبررسی قرار گرفتند. برای ...
بیشتر
به‌منظور بررسی عوامل محیطی بر مراحل جوانه زنی علف هرز تاتوره تماشایی چهار آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تکرار در سال 1396 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف شوری و خشکی در 6 سطح (صفر، 0.2-، 0.4-، 0.6-، 0.8- و 1- مگاپاسکال) و اثر اسیدیته با استفاده از محلولهای بافر با اسیدیته تنظیم شده 4 تا 9 موردبررسی قرار گرفتند. برای مطالعه عمق کاشت بذر روی سبز شدن بذور هر گیاه در اعماق صفر، 2، 4، 6، 8 و 10 سانتیمتری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش شوری و خشکی به صورت معنیداری از درصد جوانهزنی در سطح احتمال (p <0.05) کاسته شد. در برازش مدل سه پارامتری، رابطه بین سطوح مختلف تنش با درصد جوانه زنی، پارامتر X50 مدل نشان داد که تنش شوری و خشکی به ترتیب در پتانسیلهای 0.39- و 0.27- مگاپاسکال منجر به کاهش 50 درصدی حداکثر جوانه زنی شدند که نشان دهنده تأثیر بیشتر تنش خشکی بر تاتوره میباشد. اسیدیته مطلوب برای جوانهزنی تاتوره 6 بود و با افزایش pH از درصد جوانه زنی کاسته شد. بیشترین درصد سبز شدن بذور تاتوره در سطح خاک 73.33 درصد بودند و با افزایش عمق خاک درصد سبز شدن گیاهچه کاهش یافت. تنها 5 درصد از بذور قادر به سبز شدن از عمق 8 سانتیمتر سبز شدند. با توجه به اینکه گیاه تاتوره به برخی از عوامل محیطی مورد مطالعه مقاوم هست میتواند به عنوان یک علف هرز جدی در آینده در مزارع و باغات حضور داشته باشد. باشناخت اکولوژی و بیولوژی بذر تاتوره میتوان راهکارهای جدیدی با توجه به پیشبینی الگوی جوانه زنی و سبز شدن این علف هرز در جهت توسعه مدیریت تلفیقی ارائه داد.
حمیده غفاری؛ محمودرضا تدین
چکیده
به‌منظور بررسی واکنش‌های جوانهزنی بذر چغندرقند تحت پتانسیلهای آبی مختلف و بهبود شاخص‌های جوانهزنی با اسید جاسمونیک، مطالعه‌ای در آزمایشگاه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملآ تصادفی با 4 تکرار در سال 1395 انجام گرفت. در این آزمایش تیمارها شامل پنج سطح پتانسیل آب (شاهد یا آب مقطر، 0.2- ، 0.6- ...
بیشتر
به‌منظور بررسی واکنش‌های جوانهزنی بذر چغندرقند تحت پتانسیلهای آبی مختلف و بهبود شاخص‌های جوانهزنی با اسید جاسمونیک، مطالعه‌ای در آزمایشگاه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملآ تصادفی با 4 تکرار در سال 1395 انجام گرفت. در این آزمایش تیمارها شامل پنج سطح پتانسیل آب (شاهد یا آب مقطر، 0.2- ، 0.6- ، 1- و 1.4- مگاپاسکال با پلی‌اتیلن گلایکول) و قرار گرفتن بذور در محلولهای 5 و 10 میکرومولار اسید جاسمونیک و آب مقطر (شاهد) بودند. صفات درصد و سرعت جوانهزنی، طول ساقه‌چه و ریشه‌چه، وزن ساقه‌چه، متوسط زمان جوانهزنی، ضریب سرعت جوانهزنی، جوانهزنی نسبی، ضریب آلومتری، شاخص بنیه طولی و وزنی اندازه‌گیری شدند. مقایسه میانگین برهمکنش سطوح خشکی و اسید جاسمونیک بر درصد و سرعت جوانهزنی نشان داد که بالاترین میزان مربوط به تیمار شاهد (عدم تنش) و پیش تیمار با 5 میکرومولار اسید جاسمونیک به ترتیب با 100 درصد بذر جوانه‌زده و سرعت 24.83 بذر در روز بود و بیشترین طول ساقه‌چه و ریشه‌چه در تیمار برهمکنش بدون تنش و آب مقطر بود. تحت پتانسیلهای آبی مختلف، پیش تیمار بذور با اسید جاسمونیک باعث شد ضریب سرعت جوانهزنی، جوانهزنی نسبی، ضریب آلومتری، شاخص بنیه طولی و وزنی نسبت به پیش تیمار بذرها فقط با آب مقطر بیشتر باشد. در نهایت، پیش تیمار بذر با اسید جاسمونیک در سطح 5 میکرومولار به طور موثری میتواند تحمل به تنش خشکی در چغندرقند را بهبود دهد.
فاطمه طاعتی؛ هاجر طالبی؛ محمّدتقی عبادی؛ اصغر خوشنود یزدی؛ علیرضا دادخواه
چکیده
گیاه دارویی نیل (Indigofera tinctoria) یکی از گیاهان دارویی خانواده بقولات است که گلهای آن به دلیل تولید رنگ آبی و خواص التیام دهندگی زخمها کاربرد گستردهای در طب سنتی و صنایع آرایشی - بهداشتی دارند. با توجه به کاهش منابع آب و شور شدن زمینهای زراعی، تحمل این گیاه به تنش شوری و خشکی در مرحله جوانه زنی مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور ...
بیشتر
گیاه دارویی نیل (Indigofera tinctoria) یکی از گیاهان دارویی خانواده بقولات است که گلهای آن به دلیل تولید رنگ آبی و خواص التیام دهندگی زخمها کاربرد گستردهای در طب سنتی و صنایع آرایشی - بهداشتی دارند. با توجه به کاهش منابع آب و شور شدن زمینهای زراعی، تحمل این گیاه به تنش شوری و خشکی در مرحله جوانه زنی مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور بررسی اثر خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول 6000 (در پنج سطح: صفر، 2- ،4- ، 6- و 8- بار) و همچنین شوری ناشی از کلرید سدیم (در شش سطح: صفر، 100، 200، 300 ،400 و 500 میلی مولار) دو آزمایش مستقل اجرا گردید. نتایج نشان دهنده اثر معنی دار تیمارهای خشکی و شوری بر مولفه های جوانه زنی بود، به طوری که در هر دو آزمایش بیشترین درصد جوانه زنی مربوط به تیمارهای شاهد (به ترتیب 90/1 و 90 درصد) و کمترین میزان مربوط به تیمار خشکی 8- بار و شوری 500 میلی مولار (به ترتیب 17/7 و 72/5 درصد) بود. با توجه به نتایج این پژوهش به نظر میرسد که این گیاه دارای مقاومت خوبی نسبت به تنش‌های خشکی و شوری در مرحله جوانه زنی باشد.
