تنش شوری
شکوفه غلامی؛ طیبه رستمی؛ خدیجه احمدی؛ محمود باقری
چکیده
به دلیل توسعه زمینهای شور و کاهش زمینهای کشاورزی مطلوب برای کشت، شناسایی گیاهان دارویی مقاوم به شوری و یا عواملی که بتواند اثر شوری را کاهش دهند دارای اهمیت بالایی میباشند. جهت بهبود استقرار گیاهچه و افزایش کارایی گیاهان در مزارع از پرایمینگ بذر استفاده میشود. اسید سالیسیلیک نقش مهمی در پاسخ به تنشهای زنده و غیر زنده ایفا ...
بیشتر
به دلیل توسعه زمینهای شور و کاهش زمینهای کشاورزی مطلوب برای کشت، شناسایی گیاهان دارویی مقاوم به شوری و یا عواملی که بتواند اثر شوری را کاهش دهند دارای اهمیت بالایی میباشند. جهت بهبود استقرار گیاهچه و افزایش کارایی گیاهان در مزارع از پرایمینگ بذر استفاده میشود. اسید سالیسیلیک نقش مهمی در پاسخ به تنشهای زنده و غیر زنده ایفا میکند. به منظور بررسی اثر پیش تیمار اسید سالیسیلیک بر شاخصهای جوانهزنی گیاه کینوا تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1398 انجام گرفت. فاکتورهای آزمایشی شامل اسید سالیسیلیک در چهار سطح (0، 0.5، 1 و 1.5 میلی مولار) و تنش شوری. ناشی از کلرید سدیم درچهار سطح (0، 5، 10، 15 دسی زیمنس بر متر) و ارقام گیاه کینوا رقم Giza1 و Titicaca بودند. نتایج نشان داد که افزایش تنش شوری، کاهش محتوای رنگیزههای فتوسنتزی و خصوصیات جوانهزنی بذر را در پی داشت. در شرایط تنش شوری با افزایش تنش روند درصد جوانهزنی کاهشی شده به طوری که کمترین درصد جوانهزنی در تنش شوری 15 دسیزیمنس بر متر مشاهده شد. کاربرد اسید سالیسیلیک در شرایط تنش شوری روندی مثبت در وضعیت درصد جوانهزنی داشت به طوری که در سطوح مختلف شوری کاربرد 1 میلیمولار اسید سالسیلیک بیشترین تاثیر را در درصد جوانهزنی نشان داد. و در غلظتهای پایینتر از 1 میلیمولار این روند کاهشی شد. بیشترین شاخص طولی و شاخص وزنی بنیه گیاهچه در غلظت 1 میلیمولار اسید سالیسلیک و عدم تنش شوری مشاهده شد. با افزایش غلظت اسید سالیسلیک محتوای رنگیزههای فتوسنتزی روندی افزایشی را نشان دادند. براساس این نتایج، با اعمال پرایمینگ بذر با اسید سالیسلیک، میتوان استقرار گیاه را در شرایط تنش شوری بهبود داد.
تنش شوری
خدیجه احمدی؛ عاطفه شجاعیان؛ حشمت امیدی؛ مجید امینی دهقی؛ فرشته آزادبخت
چکیده
شوری یک تهدید عمده برای کشاورزی مدرن است که باعث مهار و اختلال در رشد و توسعه محصولات زراعی میشود. پرایمینگ یکی از روشهای مؤثر جهت بهبود جوانهزنی بذر و استقرار گیاهچه در شرایط محیطی تنشزا از جمله تنش شوری میباشد. بهمنظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید و نیترات پتاسیم بر شاخصهای جوانهزنی و فتوسنتزی دو رقم گلرنگ تحت تنش شوری یک ...
بیشتر
شوری یک تهدید عمده برای کشاورزی مدرن است که باعث مهار و اختلال در رشد و توسعه محصولات زراعی میشود. پرایمینگ یکی از روشهای مؤثر جهت بهبود جوانهزنی بذر و استقرار گیاهچه در شرایط محیطی تنشزا از جمله تنش شوری میباشد. بهمنظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید و نیترات پتاسیم بر شاخصهای جوانهزنی و فتوسنتزی دو رقم گلرنگ تحت تنش شوری یک آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فناوری بذر دانشگاه شاهد در سال 1397 انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل ارقام گیاه گلرنگ رقم صفه اصفهان و گلدشت، پرایمینگ در سه سطح شاهد (آب مقطر)، سالیسیلیک اسید 0.5 میلیمولار و نیترات پتاسیم 0.3 درصد و تنش شوری ناشی از نمک دریاچه قم در چهار سطح 0، 5، 10 و 15 دسیزیمنس بر متر بودند. با توجه به نتایج افزایش شوری غلظت نمک (کلرید سدیم) موجب کاهش خصوصیات جوانهزنی بذر و میزان رنگیزههای فتوسنتزی و افزایش محتوای پرولین شد. در رقم صفه بیشترین میزان مؤلفههای جوانهزنی همچون درصد جوانهزنی (90 درصد)، سرعت جوانهزنی (9.16 بذر در روز)، طول ریشهچه (25 میلیمتر)، طول ساقهچه (49.5 میلیمتر)، وزنتر گیاهچه (1.25 گرم) و وزن خشک گیاهچه (0.14 گرم) در عدم تنش شوری و کاربرد سالیسیلیک اسید به دست آمد. همچنین در شرایط تنش 15 دسیزیمنس بر متر و تیمار سالیسیلیک اسید رقم صفه جوانه زنی و رشد قابلتوجهی داشت. پیش تیمار سالیسیلیک اسید تحت شرایط تنش شوری، موجب افزایش درصد جوانهزنی و شاخصهای رشد گیاهچه میگردد. پیشتیمار نیترات پتاسیم باعث افزایش رنگیزههای فتوسنتزی در رقم صفه اصفهان و شرایط تنش شوری گردید. استفاده از روش مقرونبهصرفه پرایمینگ بذر میتواند مؤلفههای جوانهزنی بذر را جهت رشد در شرایط شوری بهبود بخشد.
شکوفه غلامی؛ طیبه رستمی؛ خدیجه احمدی؛ مجید امینی دهقی؛ محمود باقری
چکیده
خشکی یکی ازشایعترین تنشهای زیست محیطی میباشد که در رشد و توسعه گیاهان نقش دارد و یکی از عوامل مهم کاهش تولید محصولات میباشد. پرایمینگ تکنیک سادهای است که قدرت استقرار گیاهچهها و کارایی گیاه در مزارع را بهبود میبخشد. اسید سالسیلیک نقش مهمی را در تنش های غیر زنده ایفا می کند منفعت بیشترSA به دلیل توانایی آن برای حفاظت از گیاه ...
بیشتر
خشکی یکی ازشایعترین تنشهای زیست محیطی میباشد که در رشد و توسعه گیاهان نقش دارد و یکی از عوامل مهم کاهش تولید محصولات میباشد. پرایمینگ تکنیک سادهای است که قدرت استقرار گیاهچهها و کارایی گیاه در مزارع را بهبود میبخشد. اسید سالسیلیک نقش مهمی را در تنش های غیر زنده ایفا می کند منفعت بیشترSA به دلیل توانایی آن برای حفاظت از گیاه تحت شرایط نامطلوب محیطی می باشد. بدین ترتیب به منظور بررسی اثر پیش تیمار اسید سالیسیلیک بر شاخصهای جوانهزنی گیاه دارویی کینوا تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1397 انجام گرفت. فاکتورهای آزمایشی شامل اسید سالیسیلیک در چهار سطح (0، 0.5، 1 و 1.5 میلی مولار) و تنش خشکی. ناشی از پلی اتیلن گلایکول درچهار سطح (0، 4-، 8-، 12- بار) و ارقام گیاه کینوا رقم Giza1 و Titicaca بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که پیش تیمار اسید سالیسیلیک، تنش خشکی و اثر متقابل آنها تأثیر معنیداری بر شاخصهای جوانهزنی و میزان رنگیزههای فتوسنتزی ارقام گیاه دارویی کینوا در سطح احتمال یک درصد داشتند. به طوری که با افزایش تنش خشکی خصوصیات جوانهزنی گیاه کینوا کاهش و کاربرد اسید سالیسیلیک باعث بهبود ویژگیهای جوانهزنی بذور کینوا شد. بالاترین درصد جوانهزنی (98 %) و صفات موثر بر آن از تیمار خیساندن بذر با اسید سالیسیلیک با حداکثر غلظت (1.5 میلیمولار) و سطوح پایین تنش خشکی بدست آمد. شاخص طولی و وزنی بنیه گیاهچه در غلظتهای بالای اسید سالیسیلیک و سطوح بالای تنش خشکی کاهش یافت. مصرف یک و یک و نیم میلیمولار اسید سالیسیلیک باعث افزایش مقدار کلروفیل و کاروتنوئید و افزایش تحمل این گیاه در برابر تنش خشکی شد .
خدیجه احمدی؛ حشمت امیدی
چکیده
مقدمه با پیشرفت علم و توجه جهانیان به تأثیر زیانبار استفاده از ترکیبات شیمیایی و مواد سنتتیک، جهان دوباره به استفاده از فراورده های گیاهی روی آورده است، بهطوریکه گفته میشود قرن بیست و یکم قرن گیاهان دارویی است (Amanzadeh et al., 2011). گیاه دارویی بالنگو (Lallemantia) متعلق به خانوادهی Lamiaceae است. این خانواده یکی از بزرگترین و بیشترین ...
بیشتر
مقدمه با پیشرفت علم و توجه جهانیان به تأثیر زیانبار استفاده از ترکیبات شیمیایی و مواد سنتتیک، جهان دوباره به استفاده از فراورده های گیاهی روی آورده است، بهطوریکه گفته میشود قرن بیست و یکم قرن گیاهان دارویی است (Amanzadeh et al., 2011). گیاه دارویی بالنگو (Lallemantia) متعلق به خانوادهی Lamiaceae است. این خانواده یکی از بزرگترین و بیشترین خانوادهها از گیاهان گلدار است (Zargari, 1980). بذرهای بالنگو منابع خوبی از پلی ساکارید، فیبر، روغن و پروتئین و دارای برخی خصوصیات دارویی، غذایی و سلامتی برای انسان دارند (Naghibi et al. 2005; Razavi and Karazhiyan 2009). تنش خشکی یکی از بزرگترین تنش های غیرزنده که به شدت عملکرد دانه و بهره وری از محصولات غذایی را تا 70 درصد در سرتاسر جهان تحت تأثیر قرار میدهد (Akram et al., 2013). پاسخ گیاهان به تنش خشکی پیچیده و شامل تغییر در مورفولوژی، فیزیولوژی و متابولیسم است (Sairam and Srivastava, 2001). بنابراین هدف از این پژوهش بررسی اثر تنش خشکی بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی بالنگو بود. مواد و روش ها این پژوهش در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شاهد طی سال زراعی 1394-1393 انجام گرفت. مزرعه پژوهشی گیاهان دارویی دانشگاه شاهد دارای طول جغرافیایی 51 درجه و هشت دقیقه شمالی و عرض جغرافیایی 35 درجه و 34 دقیقه شرقی، ارتفاع از سطح دریا 1190 متر، میانگین بارندگی 216 میلیمتر و میانگین دما 17.1 درجه سانتیگراد بود. آزمایش بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل سه سطح خشکی از مرحله گلدهی به بعد بهعنوان فاکتور اصلی (1- متوسط پتانسیل رطوبت خاک در حد 0.5- اتمسفر بهعنوان شاهد (FC)، 2- پتانسیل رطوبت خاک حدود 6.5- اتمسفر بهعنوان تنش ملایم ، 3- پتانسیل رطوبت خاک حدود 9.5- اتمسفر به عنوان تنش نسبتاً شدید) بود. اندازه گیری صفات مورد مطالعه به این روشهای انجام گرفت: قندهای محلول (Paquin and lechasseur, 1979)، موسیلاژ دانه (Ghasemi Dehkordi, 2002)، فاکتور تورم (Asgharpour and Rezvani Moghaddam, 2002) و روغن دانه (Soxhlet, 2003). محتوی نسبی آب با روش (Levitt, 1990) اندازه گیری شد. اطلاعات حاصل، از طریق برنامه آماری SAS 9.12 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته و میانگینها از طریق آزمون چند دامنهای دانکن در سطح پنج درصد مقایسه شدند. نتایج و بحث تغییرات آب و هوایی باعث دوره های مکرر و شدید خشکسالی به عنوان کاهش سطح کلی بارشها شد. مناطق خشک بیش از 40 درصد سطح جهان را شامل میشود که زندگی 2.5 میلیارد نفر، یک سوم از جمعیت جهان است. خشکسالی در حال حاضر یکی از محدودیت های اصلی گیاهان زراعی که باعث جلوگیری از ابراز پتانسیل کامل ژنتیکی آنهاست. تنش خشکی تآثیر معنی داری بر صفات عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، قندهای محلول، درصد موسیلاژ، فاکتور تورم و عملکرد روغن داشت. تنش خشکی بر درصد روغن غیر معنی دار شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح تنش عملکرد دانه کاهش یافت. عملکرد گیاه پاسخی به میزان کارایی آب در مراحل مختلف رشد گیاه و بهکارگیری آب در سرتاسر فصل رشد گیاه است (Igbadun et al., 2006). جمعیت اصفهان3 بیشترین عملکرد را با میانگین 312.77 کیلوگرم در هکتار و عملکرد روغن با 86.7 کیلوگرم در هکتار در تنش 9.5- اتمسفر داشت. تنش خشکی باعث کاهش قندهای محلول شد که با نتایج عباسزاده و همکاران (Abbaszadeh et al.) بر گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis) مطابقت داشت. در نتایج اثرات برهمکنش، بیشترین و کمترین درصد موسیلاژ به ترتیب در جمعیتهای اصفهان5 و اصفهان3 در تنش ملایم مشاهده شد. به نظر میرسد جمعیت اصفهان3، جمعیت مقاوم در برابر تنش خشکی است. نتیجه گیری به طور کلی تنش 9.5- اتمسفر باعث کاهش خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی بالنگو شد. جمعیت اصفهان3 دارای بیشترین عملکرد دانه و عملکرد روغن بود. طبق مشاهدات این پژوهش به نظر میرسد جمعیت اصفهان3، جمعیت مقاوم در برابر تنش خشکی است. از سوی دیگر مشاهدات نشان داد پاسخ جمعیت های بالنگو به تنش خشکی در صفات مورد مطالعه متفاوت است که میتوان گفت به دلیل تنوع ژنتیکی که بین جمعیتها وجود دارد.