احمد رضا کوچکی؛ اشکبوس امینی؛ محمد شریف الحسینی؛ حمید رضا کمیلی
چکیده
دستیابی به ارقام جو که با حداقل آبیاری دربهار بتوانند عملکرد دانه قابل قبولی تولیدکرده و دارای عملکرد بالا و پایدار در محیطهای متفاوت باشند از جایگاه ویژهای در برنامههای به نژادی برخورداراست. به منظور تعیین مناسبترین شاخصهای تحمل به تنش خشکی و شناسائی ژنوتیپهای مقاوم به خشکی، تعداد171 ژنوتیب بین المللی جو دریافتی ...
بیشتر
دستیابی به ارقام جو که با حداقل آبیاری دربهار بتوانند عملکرد دانه قابل قبولی تولیدکرده و دارای عملکرد بالا و پایدار در محیطهای متفاوت باشند از جایگاه ویژهای در برنامههای به نژادی برخورداراست. به منظور تعیین مناسبترین شاخصهای تحمل به تنش خشکی و شناسائی ژنوتیپهای مقاوم به خشکی، تعداد171 ژنوتیب بین المللی جو دریافتی از ایکاردا به همراه شاهد ریحان03 در دو شرایط تنش خشکی (قطع آبیاری از مرحله گلدهی) و بدون تنش درسال زراعی 1385-1384 درایستگاههای تحقیقاتی کرج و مشهد کشت و ارزیابی ژنوتیپها از نظر تحمل به خشکی با استفاده از شاخصهای تحمل به تنش(STI)، حساسیت به تنش (SSI)، تحمل (TOL)، میانگین بهرهوری (MP) و میانگین هندسی (GMP) انجام گردید. بطور کلی براساس نتایج ایستگاههای کرج و مشهد و درنظر گرفتن تمام شاخصهای حساسیت و تحمل به خشکی و همچنین عملکرد در دو شرایط نرمال وخشکی لاینهای شماره 159، 160، 162، 116، 104 و 106 به عنوان لاینهای برتر و متحمل به تنش خشکی و ژنوتیپهای 131، 64، 24، 26، 130، 63، 30 و 118 به عنوان ژنوتیپهای حساس به خشکی شناسایی و جهت استفاده در برنامههای بهنژادی جو و آزمایشات مقایسه عملکرد یکنواخت سراسری در نظر گرفته شدند. برای تعیین روابط بین عملکرد دانه و شاخصها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید و مشخص شد که شاخصهای STI ، GMP و MP در هر دو شرایط دارای همبستگی مثبت و معنیداری با عملکرد دانه میباشند و میتوانند جهت شناسایی ژنوتیپهای متحمل به خشکی و پر محصول در هر دو شرایط محیطی بکار روند.
