تنش خشکی
دیبا شیخی سنندجی؛ غلامرضا حیدری؛ پرویز فتحی؛ زاهد شریفی؛ حبیب خداوردیلو
چکیده
به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری و ورمیکمپوست بر عملکرد و غلظت عناصر دانه کینوا، آزمایشی به‌صورت اسپلیت‌پلات بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سال 1400 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان واقع در دهگلان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح آبیاری به ترتیب معادل 50، 75، 100 و 125 درصد نیاز آبی گیاه کینوا و فاکتور فرعی شامل چهار ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری و ورمیکمپوست بر عملکرد و غلظت عناصر دانه کینوا، آزمایشی به‌صورت اسپلیت‌پلات بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سال 1400 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان واقع در دهگلان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح آبیاری به ترتیب معادل 50، 75، 100 و 125 درصد نیاز آبی گیاه کینوا و فاکتور فرعی شامل چهار سطح کود ورمیکمپوست به ترتیب برابر صفر، 5، 10 و 15 تن در هکتار بود. روش آبیاری مورداستفاده در این آزمایش از نوع سیستم آبیاری قطره‌ای–نواری بود. در این پژوهش دور آبیاری به‌صورت ثابت و برابر هفت روز در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بالاترین عملکرد دانه (2374.51 کیلوگرم در هکتار)، غلظت روی (22.20 mg.kg-1) و غلظت آهن (mg.kg-1 400.92) در تیمار 125 درصد نیاز آبی گیاه و 15 تن ورمیکمپوست در هکتار بود. همچنین بالاترین غلظت عناصر فسفر (0.35 درصد)، پتاسیم (4.31 درصد) و مس (4.63 میلی‌گرم بر کیلوگرم) نیز در تیمار 125 درصد نیاز آبی گیاه مشاهده شد. بیشترین محتوای نیتروژن (2.6 درصد)، سدیم (1.37 درصد) و منگنز (55.61 میلی‌گرم بر کیلوگرم) دانه کینوا در سطح 50 درصد نیاز آبی گیاه مشاهده شد. ورمیکمپوست دارای درصد بالایی از عناصر غذایی است. همچنین آزادسازی این عناصر نیز به‌صورت تدریجی انجام می‌شود، بنابراین تغذیه گیاه با آن کارآمدتر است. مصرف سطوح بالاتر ورمیکمپوست در آزمایش حاضر توانست موجب بهبود غلظت عناصر دانه کینوا گردد.
یوسف سهرابی؛ امیر احمدی؛ غلامرضا حیدری؛ عادل سی و سه مرده
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر کاربرد کود گوگرد و روی بر خصوصیات فیزیولوژیک و عملکرد دانه ذرت تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی در بهار سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان اجرا گردید. آزمایش به‌صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. آبیاری در سه سطح آبیاری کامل، تنش ملایم و تنش شدیدخشکی، به‌عنوان ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر کاربرد کود گوگرد و روی بر خصوصیات فیزیولوژیک و عملکرد دانه ذرت تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی در بهار سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان اجرا گردید. آزمایش به‌صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. آبیاری در سه سطح آبیاری کامل، تنش ملایم و تنش شدیدخشکی، به‌عنوان سطوح فاکتور اصلی در نظر گرفته شد و مصرف کود گوگرد در دو سطح (عدم مصرف کود گوگرد و مصرف 30 کیلوگرم در هکتار) و کاربرد کود روی در دو سطح (عدم مصرف کود روی و مصرف یک کیلوگرم در هکتار)، به‌صورت فاکتوریل در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تنش خشکی باعث کاهش محتوی نسبی آب برگ، فتوسنتز و عملکرد دانه ذرت گردید و با افزایش شدت تنش خشکی، مقادیر این صفات به میزان بیشتری کاهش یافت. کاربرد کود گوگرد و روی باعث افزایش مقادیر این صفات و کاهش درصد آسیب به غشای سلولی گردید؛ اما اثرات مثبت روی بر این صفات کمتر از گوگرد بود. کاربرد کود گوگرد در شرایط آبیاری کامل و تنش شدید خشکی به ترتیب عملکرد دانه ذرت را 50 و 45 درصد افزایش داد. حداکثر عملکرد دانه به میزان 1305.21گرم در مترمربع درشرایط آبیاری مطلوب و مصرف کود گوگرد وحداقل آن به میزان 519.61 گرم در مترمربع در شرایط تنش شدید خشکی هم‌زمان با عدم مصرف گوگرد حاصل گردید. نتایج نشان داد استفاده از کود گوگرد اگرچه نتوانست به‌طور کامل مانع از تأثیر تنش خشکی بر عملکرد دانه ذرت شود ولی تا حدود زیادی اثر آن را تعدیل نمود و بنابراین کاربرد کود گوگرد و روی به‌ویژه گوگرد می‌تواند در شرایط آبیاری مطلوب و کم‌آبیاری، مفید و قابل توصیه باشد.
یوسف سهرابی؛ وریا ویسانی؛ غلامرضا حیدری؛ خسرو محمدی؛ کاظم قاسمی گلعذانی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف آبیاری و همچنین چند گونه از قارچ های آربوسکولار مایکوریزا بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد گیاه نخود (.Cicer arietinum L)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتور های آزمایشی شامل سه سطح آبیاری مطلوب، تنش متوسط و شدید خشکی، و استفاده از سه گونه قارچ مایکوریزا شامل (Glomus ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف آبیاری و همچنین چند گونه از قارچ های آربوسکولار مایکوریزا بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد گیاه نخود (.Cicer arietinum L)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتور های آزمایشی شامل سه سطح آبیاری مطلوب، تنش متوسط و شدید خشکی، و استفاده از سه گونه قارچ مایکوریزا شامل (Glomus etunicatum، G. versiforme، G. intraradices) و عدم تلقیح (شاهد) بودند. نتایج به دست آمده نشان داد که تیمارهای آزمایشی، اثر معنی‌داری بر صفات مورد ارزیابی داشتند، به طوری که با کاهش میزان آب قابل دسترس گیاه، ارتفاع اولین شاخه گل دهنده، تعداد شاخه گل دهنده، وزن خشک ریشه، وزن خشک کل، وزن غلاف، تعداد غلاف در بوته، وزن هزار دانه و عملکرد دانه کاهش یافت. همچنین کاربرد گونه‌های قارچ مایکوریزا تأثیر معنی‌داری بر صفات مورد ارزیابی داشت. به‌طوری که هم در شرایط تنش خشکی و هم در شرایط بدون تنش، گیاهان تلقیح یافته با قارچ مایکوریزا از رشد و عملکرد بهتری در مقایسه با گیاهان تلقیح نشده برخوردار بودند. بنابراین می‌توان نتیجه گیری کرد که تلقیح نخود با قارچ مایکوریزا چه در شرایط تنش خشکی و چه در شرایط عدم تنش می‌تواند از طریق افزایش جذب آب و عناصر غذایی، سبب بهبود رشد، نمو و عملکرد گیاه نخود گردد و به عنوان راهکاری در جهت افزایش عملکرد، مد نظر قرار گیرد.
